3703947798

1. (20) Podstawowy schemat morskiego systemu informacyjnego. Równanie sonaru.

Schemat morskiego systemu informacyjnego:

Oznaczenia:

EL - poziom echa (zachodzi EL = NL + DT)

SL - poziom dźwięku źródła (czyli w momencie emisji)

TL - straty transmisji

TS - siła celu (to jak bardzo odbija on falę dźwiękową)

NL - poziom szumu DT - próg detekcji

Z oznaczeń powyżej i rysunku wynika bezpośrednio równanie sonaru:

SL - 2TL + TS = NL + DT (czyli = EL)

Tak po ludzku: od sygnału puszczonego w wodę odejmujemy 2x straty transmisji (bo leci w 2 strony) i dodajemy silę celu, czyli to jak bardzo się nasz dźwięk odbił. Jest to równe prawej stronie równania czyli poziomowi echa jakie do nas dociera. W pełnej postaci równania poziom echa (EL) jest rozbity na sumę szumów (NL) oraz tej części sygnału która wystaje ponad szum (DT).

2. (21) Detekcja sygnałów echa hydroakustycznego.

Sygnał echa to to co powstaje z syngalu wysłanego (np. z sonaru) po przeleceniu w te i z powrotem przez wodę i odbiciu się od celu. Niestety, jak to w życiu byw'a, echo dociera do nas zaszumione. W grę wchodzą tu 3 rodzaje zakłóceń:

T(t) - zakłócenia multiplikatywne, czyli w ogólności zmienne (np. z powodu różnych poziomów zasolenia prądów morskich) w czasie i mające częściowa charakter losowy tłumienie ośrodka (wody) n(t) - szum

r (t) - rewerberacje, inaczej zjawiska związane z pogłosem. O tym co to pogłos było na PDiO.

Wprow'adźmy także dodatkowe oznaczenia:

v(t.xl - odebrane echo (jak by nie patrzeć sygnał losowy)

e (t,x) - sygnał wejściowy