3813100623

Czas na ocenę działań wykonawczych Polityki energetycznej Polski do 2030 r. przyjdzie w najbliższym okresie, podczas przygotowywania zapowiedzianej nowej Polityki energetycznej Polski do roku 2050, choć już dziś widać, że pewne priorytety polityki energetycznej ewoluują w debacie politycznej.

Istotne w tworzeniu nowej polityki będą propozycje nowych celów polityki wspólnotowej do roku 2030, zgłoszone przez Komisję Europejską.

3. Ramy wspólnotowej polityki energetycznej w zakresie klimatu i energii do 2030 roku

W marcu br. Komisja Europejska przedstawiła Zieloną Księgę: ramy polityki w zakresie klimatu i energii do roku 2030 (Zielona Księga 2013). Dokument ten rozpoczyna konsultacje w zakresie oczekiwań oraz zamierzeń wspólnoty w kreowaniu polityki energetycznej do roku 2030. Jak podkreślono, nowa polityka będzie opierać się na doświadczeniach oraz postępach już dokonanych w tej dziedzinie, a podstawowe kwestie, którymi należy się zająć w ramach obecnej dyskusji dotyczą rodzajów, charakteru, poziomu celów oraz ich wzajemnej interakcji.

Głównymi celami, które przyświecają tej inicjatywie są: utworzenie stabilnych warunków dla długoterminowych inwestycji, wsparcie innowacyjności i konkurencyjności w zgodzie z zasadami rozwoju zrównoważonego,

■V^- zapewnienie wiodącej roli UE w działaniach na rzecz ochrony klimatu,

-v- osiągnięcie celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 80-95% do 2050 r. w porównaniu do poziomu z 1990 r., dla wypełnienia globalnego celu ograniczenia wzrostu średniej temperatury na Ziemi do 2°C,

•v" wspieranie długoterminowej konkurencyjności, bezpieczeństwa dostaw energii,

•v* większy udział energii odnawialnej (30% do roku 2030, zgodnie z propozycją zawartą w Planie działań w dziedzinie energii na rok 2050),

-V^- poprawa efektywności energetycznej oraz lepsza i bardziej inteligentna infrastruktura energetyczna,

-V* zwiększenie nakładów inwestycyjnych na modernizację systemu energetycznego.

Równocześnie Zielona Księga zwraca uwagę na potrzebę uwzględnienia w polityce skutków obecnego kryzysu gospodarczego, problemów budżetowych poszczególnych państw członkowskich i przedsiębiorstw zmagających się z trudnościami w zapewnieniu funduszy dla inwestycji długoterminowych, zmian technologicznych występujących na rynkach globalnych, w tym w odniesieniu do odnawialnych źródeł energii, niekonwencjonalnych źródeł gazu i ropy naftowej oraz energii jądrowej, obawy odbiorców o wzrastające ceny energii i paliw oraz ich dostępność, zróżnicowane ambicje i zaangażowanie krajów spoza UE w globalne działania ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.