4180441437

Wstęp

Sektor publiczny pełni służebną rolę wobec społeczeństwa. Misją państwa jest dbałość o stabilne warunki rozwoju, w tym zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom. Władze powinny realizować misję poprzez zaspokajanie bieżących i przyszłych potrzeb obywateli. Organizacje sektora publicznego powinny być innowacyjne, elastyczna i efektywne w działaniu oraz zaangażowane w świadczenie obywatelom usług wysokiej jakości, do świadczenia których zostały powołane. Dążenie do zapewnienia bezpieczeństwa, najogólniej rozumianego jako zapewnienie wolności oraz zdolność do ochrony i obrony prze nieustannymi i nieuchronnymi zagrożeniami jest jednym z naczelnych zadań demokratycznego państwa i jego organów.

Bezpieczeństwo stanowi podstawową wartość zarówno dla jednostki jak i zbiorowości społecznych. Zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz organizacja zarządzania kryzysowego wymaga działań władz ustawodawczych, których zadaniem jest stworzenie regulacji prawnych wyznaczających ramy dopuszczalnych zachowań jednostek i zbiorowości ludzkich, a także zakres obowiązków i uprawnień podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i zarządzanie kryzysowe. Obok sił zbrojnych w procesie budowy bezpieczeństwa aktywnymi uczestnikami stały się organy władzy cywilnej oraz formacje powołane do ochrony bezpieczeństwa, w tym policji, straży pożarnych, straży miejskich oraz służb i inspekcji.

W zapewnieniu bezpieczeństwa i zarządzaniu kryzysowym istotną rolę odgrywa samorząd terytorialny.

W demokratycznym państwie istotną rolę pełni aktywność obywatelska na rzecz bezpieczeństwa, która wyraża się w istnieniu i funkcjonowaniu, szczególnie na poziomie lokalnym organizacji pozarządowych. Dobrowolnie zrzeszający się obywatele, którzy poświęcają swój czas, energię a często również środki finansowe na realizację użytecznych celów publicznych. Organizacje pozarządowe są autonomicznymi podmiotami