4806165701

14

z uwagi na głębokość posadowienia, jak i wymaganą powierzchnię staje się nieekonomiczne lub niemożliwe.

Fundamenty rusztowe. W zależności od układu konstrukcyjnego podpór, ławy można umieszczać podłużnie lub poprzecznie. Układ zbrojonych ław krzyżujących się tworzy ruszt fundamentowy.

Fundamenty płytowe. Konstrukcja ta ma tę zaletę, że obciążenie rozkłada się na znaczną powierzchnię, a ponadto przy gruntach o niejednakowej podatności fundament płytowy zmniejsza ujemne skutki nierównomiernego osiadania. Fundamenty płytowe stosuje się zwykle na bardzo słabych i niejednorodnych gruntach i wykonuje się z żelbetu. W zależności od konstrukcji podpór i warunków miejscowych fundament płytowy może być wykonany jako płyta o stałej wysokości, jako płyta żebrowa.

Fundamenty skrzyniowe. Konstrukcję żelbetowego fundamentu skrzyniowego stanowią dwie płyty poziome — podstawa i przykrycie, związane ze sobą monolitycznie ścianami podłużnymi i poprzecznymi, usytuowanymi zgodnie z siatką podpór konstrukcji górnej. W ten sposób przecięcia pionowych ścian stanowią podpory dla słupów. Fundamenty skrzyniowe znalazły zastosowanie głównie w budynkach wysokich, przekazujących bardzo duże i nierównomierne obciążenie na grunt.

Rozwój techniki fundamentowania w ostatnim 20-leciu doprowadził do wytworzenia nowych metod wykonywania fundamentów głębokich. Są to:

Pale wiercone. Mają one średnicę 0,3-3 m i długość do kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu metrów, o różnych kształtach konstrukcji z nich wytworzonych: pojedynczych kołowych i zespołowych prostokątnych, owalnych (baret), krzyżowych o polu przekroju do 10 m (te ostatnie to zespoły otworów połączone w odpowiednią konstrukcję). Pale są wiercone z rurowaniem lub pod osłoną zawiesiny, a tzw. pale C.F.A. są też formowane świdrem ciągłym (spiralnym).

Ściany szczelinowe. Są to ściany formowane w gruncie, grubości 30-120 cm, długości kilkunastu do kilkudziesięciu (np. 50) metrów. Ściany formuje się różnym sprzętem do głębienia w ograniczających ściankach prowadzących, przy utrzymywaniu ścian wykopu zawiesiną betonową często z dodatkiem polimerów lub dodatków twardniejących. Ściany szczelinowe służą tylko do utrzymywania ścian wykopów lub są jednocześnie ścianami fundamentowymi. W trakcie wykonywania wykopów i odsłaniania ścian szczelinowych należy zapewnić im właściwe rozparcie. Uzyskuje się to stosując rozpory lub kotwie gruntowe.

Kotwie gruntowe. W wiercone poziomo lub pod kątem otwory wkłada się cięgna stalowe zakończone buławą, wypełnioną pod ciśnieniem betonem. Po stężeniu betonu kotwie naciąga się i napina zapierając o ścianę szczelinową lub inną konstrukcję, np. palościankę czy ściankę szczelną. Kotwie mają nośność od kilkunastu do kilkudziesięciu ton. Oprócz kotwi gruntowych używa się także innych konstrukcji, jak kotwie wkręcane, pale wyciągane, gwoździe gruntowe, zakotwienia mechaniczne, kotwy rozprężające.

Pale przemieszczeniowe (nowy termin). Są wykonywane w gruncie bez wiercenia i wydobywania gruntu. Są to pale prefabrykowane lub formowane w gruncie, zagłębiane w grunt przez wbijanie, wwibrowywanie, wciskanie, wkręcanie lub kombinację tych metod. Materiały pali to stal, żeliwo, beton, drewno, różne iniekty (zastrzyki) zagęszczające, rozrywające, nie przemieszczające ośrodka filtracyjnego, wypełniające szczeliny. Materiały do zastrzyków to roztwory i zaprawy, cement, spoiwa hydrauliczne, materiały iłowe, piasek, wypełniacze, chemikalia.

Iniekcja strumieniowa (ang.jetgrounłing). Jest to działanie obejmujące odspajanie gruntu lub słabej skały oraz jego mieszanie i częściową wymianę na czynnik wiążący. Elementy