4855312765

Układ rozdziałów musi być oparty na zasadzie wynikania, co decyduje o kolejności rozdziałów i innych części równorzędnych. Drugą zasadą konstrukcyjną jest hierarchiczny układ fragmentów nie równorzędnych. Oznacza to ze konstrukcja rozdziałów odzwierciedla zasadniczy tok wywodu a wewnętrzna konstrukcja rozdziałów (podział na podrozdziały) odzwierciedla szczegółowy tok związany najczęściej z argumentacją. Te zasady obowiązują także w konstruowaniu mniejszych fragmentów łącznie z poszczególnym punktem. Punkt obejmuje daną kwestię, która jest podstawowym elementem toku wywodów. Obowiązującą zasada jest aby każdą kwestię rozwiązać czyli przedstawić wyczerpująco w jednym miejscu. Jeśli zachodzi potrzeba odwołać się do tej kwestii w dalszej części pracy, robi się to za pomocą przypisów.

Tok rozumowania wynikający z konstrukcji pracy powinien mieć charakter problemowy. Większe części pracy np. rozdziały należy rozpoczynać od zwięzłej ekspozycji zagadnień poruszanych dalej. Jest to swoisty spis treści danego fragmentu prezentowany w sposób opisowy. Dalej kolejność wywodu powinna być następująca: przedstawienie stanu faktycznego (opis sytuacyjny, opis stosunków, opis rozwiązania organizacyjnego itd.), analiza tego stanu łącznie z argumentacja i na jej podstawie sformułowane wnioski. Każdy rozdział zaczynamy od nowej strony.

Istotną częścią takiego rozumowania są sformułowane wnioski. Muszą one być adekwatne do przesłanek zarówno w treści jak i w objętym zakresie. Sposób sformułowania musi wskazywać na stopień pewności wniosków. Wnioski prawdopodobne mogą w pracy wystąpić ale pod dwoma warunkami: po pierwsze w danej sytuacji nie można sformułować twierdzenia dokładniejszego lub lepiej udokumentowanego albo po wtóre autor należycie informuje o możliwości błędu.

2.4. Przypisy

Przypisy są ważna częścią każdej pracy promocyjnej stanowią one wyraz opracowania literatury i właściwego wykorzystania materiałów pierwotnych przez autora. Przypisy uwiarygodniają treść pracy zarówno w sferze teoretycznej literaturowej jak i w sferze praktycznej, statystycznej czy obliczeniowej.

Ze względu na charakter przypisów dzielimy je na: rzeczowe i komentujące fragmenty tekstu głównego np. terminy techniczne, naukowe, medyczne itp.; słownikowe czyli podające znaczenie terminów obcojęzycznych, staropolskich itp.; bibliograficzne, które zawierają opis dokumentów, źródeł z których pochodzą informacje w tekście głównym.

W literaturze spotyka się rozmaite sposoby prezentacji przypisów. W pracach promocyjnych najczęściej występują dwa rodzaje przypisów. Pierwszy stosowany i zalecany przez metodyków polega na każdorazowym odesłaniu czytelnika do źródła ze szczegółowym podaniem i charakterystyka tego źródła. Taki przypis zamieszcza się najczęściej na dole każdej strony a rzadziej na końcu danego rozdziału.

Inny rodzaj przypisów stosowany jest następująco :w tekście w kwadratowych nawiasach oznacza się cyframi rzymskimi numer pod którym występuje dana pozycja źródłowa