518321328

na oddzieleniu materiału przy użyciu energii mechanicznej, oraz na obróbkę erozyjną, która opiera się na oddzielaniu materiału w wyniku działania energii elektrycznej, chemicznej i cieplnej. Obróbka ścierna jest rodzajem obróbki skrawaniem, obok obróbki wiórowej. Obróbkę wiórową przeprowadza się stosując narzędzia jedno- lub wieloostrzowe, które posiadają zdefiniowaną ściśle liczbę i kształt ostrzy skrawających. Obróbkę ścierną natomiast realizuje się za pomocą licznych ziaren ściernych o nieustalonej liczbie i kształcie, które najczęściej powiązane są spoiwem. Powyższą klasyfikację ilustruje schemat przedstawiony na rysunku 1.

Rysunek 1 Podział obróbki ubytkowej

Obróbka ubytkowa

Obróbka skrawaniem	Obróbka erozyjna
Obróbka wiórowa		Obróbka
		elektroerozyjna
4 Obróbka ścierna
		Obróbka elektrochemiczna

_    Obróbka

strumieniowo-erozyjna

Źródło: Wykład Procesy i techniki wytwarzania i CAMII

1.2. Definicja i podział obróbki ściernej

Spotkać można wiele definicji obróbki ściernej. Spośród nich wybrane zostały dwie, które dostatecznie dobrze wyjaśniają omawiane pojęcie. Pierwsza z definicji stwierdza, że obróbka ścierna polega na usuwaniu niewielkich naddatków materiału za pomocą narzędzi ściernych lub luźnych ziaren. Orientacja ziaren względem głównych kierunków kinematycznych w chwili zetknięcia z materiałem ma charakter losowy¹. Natomiast według drugiej definicji pod pojęciem obróbki ściernej rozumie się sposoby obróbki skrawaniem, w których proces usuwania ustalonych objętości kształtowanego materiału dokonuje się ostrzami ziarn z twardych materiałów, o nieoznaczonej ściśle liczbie i nieokreślonym

5

1

P. Cichosz, Techniki wytwarzania. Obróbka ubytkowa. Laboratorium. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002, s.89