518321446

Typowi użytkownicy sieci trankingowych odróżniają ten system od systemów komórkowych. Ruch generowany przez nich w sieci polega na częstych połączeniach centrali z abonentami ruchomymi. Proces ten ułatwia zastosowanie trybu duosimpleks w stacjach ruchomych, który pozwala na realizowanie połączeń grupowych bez konieczności wybierania numerów członków grupy. Ze względu na charakterystykę generowanego ruchu w systemach trankingowych zdefiniowano specjalne rodzaje połączeń takie jak połączenia:

•    indywidualne,

•    grupowe ze wszystkimi członkami grupy,

•    z siecią PSTN,

•    alarmowe i awaryjne,

•    bezpośrednio ze służbami publicznymi,

•    w postaci krótkich informacji cyfrowych,

•    realizujące transmisję danych.

Systemy trankingowe w postaci analogowej wykazują szereg wad. Do najważniejszych z nich należą:

•    słabe wykorzystanie pasma,

•    niski stopień wielokrotnego wykorzystania częstotliwości kanałowych,

•    niskie bezpieczeństwo sygnału mowy,

•    wysoki koszt urządzeń zabezpieczających prywatność sygnału mowy,

•    duży koszt sieci z powodu stosowania pojedynczego kanału rozmownego na nośną,

•    niska szybkość transmisji danych.

Powyższe cechy analogowych systemów trankingowych w połączeniu z pojawieniem się paneuropejskiego systemu telefonii komórkowej GSM spowodowały rozpatrzenie przez ETSI propozycji nowego, cyfrowego systemu trankingowego [18].

1.1.2 System TETRA

1.1.2.1 Charakterystyka systemu TETRA

W systemie TETRA wyróżniamy dwie rodziny standardów: standard transmisji głosu i danych (V+D - Yoice plus Data), który definiuje właściwy system trankingowy

13