5270659959

atmosferycznych lub czynników chemicznych.

Ze względu na własności fizyczne emulsji kosmetycznych można podzielić je na następujące grupy:

•    kremy - bardzo lepkie, nie płynące od „twardych”, trudno topiących się i

rozprowadzających na skórze do „miękkich” i łatwo rozprowadzających się,

•    śmietanki - łatwo lub trudno płynące emulsje kosmetyczne o podwyższonej lepkości,

•    mleczka - mało lepkie, płynne emulsje kosmetyczne,

•    toniki - najmniej lepkie zbliżone zachowaniem do płynów.

Pod względem zastosowań emulsje kosmetyczne można podzielić na:

•    oczyszczające,

•    natłuszczające,

•    nawilżające,

•    odżywcze,

•    ochronne.

Emulsje kosmetyczne, jako układy zdyspergowane złożone z dwóch głównych składników tj. wody i hydrofobowych substancji tłuszczowych lub pochodzenia mineralnego, są termodynamicznie nietrwałe. Obecność składników stabilizujących emulsję (surfaktanty-emulgatory, substancje typu hydrokoloidów zwiększające lepkość układu zdyspergowanego) powoduje, że emulsje kosmetyczne wykazują trwałość kinetyczną tzn. czas, po którym emulsja ulega z różnych powodów rozpadowi i rozdziela się np. na fazę wodną i olejową, jest dłuższy niż jeden rok a osiągać może nawet kilka i więcej lat. Emulsje o małej trwałości nie osiągającej 1 roku są praktycznie nieprzydatne jako emulsje kosmetyczne. Otrzymanie trwałej emulsji kosmetycznej spełniającej żądane wymagania użytkowe i mikrobiologiczne jest zadaniem trudnym, wymagającym dużej wiedzy i doświadczenia.

Poniższe zdjęcia mikroskopowe (1-^-6) różnych emulsji kosmetycznych stanowią ilustrację różnorodności struktury wewnętrznej tych emulsji, od której, oprócz rodzaju składników zastosowanych do wytworzenia emulsji, istotnie zależą własności użytkowe emulsji kosmetycznej.