5555241195

Resocjalizacja skakanych — zarys problematy ki 129

drugiego człowieka. Posługiwanie się owymi zasadami daje większe szanse na dotarcie do osadzonego oraz jego otwarcie się na współdziałanie.

Zakres współdziałania więźnia z personelem w procesie resocjalizacyjnym oraz efektywność tego procesu bardziej zależy od subiektywnego postrzegania wychowawcy przez więźnia niż od obiektywnych kompetencji i poprawności procedur oddziaływania¹⁸. Osiągnięcie zamierzonych celów resocjalizacyjnych jest zatem uzależnione od postawy więźnia wobec wychowawcy i odwrotnie. Kontakt ten powinien zaowocować wzajemnym zaufaniem wychowawcy i osadzonego.

Praca resocjalizacyjna opiera się na wielu metodach. W ramach metod opartych na wpływie osobistym należy wymienić:

•    przykład własny, czyli odwzorowanie wychowawcy przez więźnia,

•    doradzanie wychowawcze, polegające na sugerowaniu wł aściwego wyboru zachowania,

•    przekonywanie więźnia, jako metoda polegająca na oddziaływaniu na świadomość i uczucia więźnia co w konsekwencji prowadzi do zmiany postaw, a w rezultacie również do zmiany zachowania.

Metody oparte na wpływie grupowym wykorzystują znaczenie grupy społecznej w procesie zachowania jednostki. Wynika to z faktu, że wielu przestępców popełnia przestępstwo w ramach zorganizowanej grupy przestępczej. Grupa taka stanowi zatem ważny punkt odniesienia. Ustalenie znaczenia grupy w kryminogenezie pozwala sądzić, że wartość oddziaływań opartych na grupie społecznej odniesie większe korzyści resocjalizacyjne niż inne metody.

Biorąc powyższe pod uwagę, należ}’ stwierdzić, że „istotnym wyzwaniem penitencjarnym jest tworzenie, alternatywnych grup społecznych opartych na silnej więzi społecznej”¹⁹. W ramach metod zorganizowanych wyróżnia się: nauczanie resocjalizacyjne, pracę, działalność kulturalno-oświatową a także aktywizację ruchową skazanych.

Nauczanie resocjalizacyjne ma bardzo ważne znaczenie resocjalizacyjne i readaptacyjne. Obejmuje ono uzupełnienie brakującego wykształcenia oraz przygotowanie zawodowe. Dzięi niemu więzień uzyskuje wiedzę i umiejętności wynikające z realizowanego programu. Uczy się odpowiedzialności, dyscypliny, poczucia obowiązku i pracy nad sobą. Ma też większe szanse na znalezienie zatrudnienia po wyjściu na wolność i prawidłową readaptację w środowisku zewnętrznym”²⁰.

Kolejnym ważnym środkiem oddziaływania resocjalizacyjnego jest praca.

Więzień, pracując, często po raz pierwszy zdaje sobie sprawę, ile należy włożyć wysiłku, aby pracę wykonać, uczy się podejmowania decyzji oraz współpracy z innymi. Często bywa to jego pierwszy kontakt z „uczciwą” pracą.

¹⁸ Ibidem, s. 21.

” Ibidem, s. 258.

²⁰ M. Kuć, Prawnepodsltmy resocjalizacji, op. dl., s. 31.