5973830061

znajdował się w obszarze stabilnym tylko dla pewnych zakresów długości ramion. Istnieją dwa obszary stabilności. Dla rezonatora z prętem laserowym o czołach płaskich są to (rys. 10):

-    pierwszy jeśli L/+h <f i L2+/1 </- oba ramiona rezonatora są krótsze od ogniskowej soczewki termicznej pręta laserowego;

-    drugi jeśli oba ramiona rezonatora będą dłuższe od ogniskowej soczewki termicznej przy czym iloczyn długości ramion nie może przekroczyć pewnej stałej wartości.

Dla rezonatora z prętem laserowym o czołach wklęsłych następuje modyfikacja długości ramion zapewniających stabilność rezonatora (rys. 11.) w stosunku do rezonatora z prętem laserowym o czołach płaskich. W tym przypadku dla obszaru pierwszego następuje wydłużenie zakresu odległości Li i L2. Wydłużenie jest tym większe im dłuższa jest ogniskowa soczewki termicznej pręta laserowego. W przypadku pręta laserowego o czołach wklęsłych o promieniu krzywizny r = 5 m dla soczewki termicznej pręta laserowego o ogniskowej f = 300 mm wydłużenie wynosi około 3 cm, dla soczewki termicznej pręta laserowego o ogniskowej f=500mm wydłużenie wynosi około 10 cm. Obszar drugi ulega natomiast zawężeniu.

Interesującym nas obszarem jest obszar pierwszy, gdy ramiona rezonatora są możliwie krótkie by impulsy generowane były krótkie. Z tego powodu w dalszej części analizuje się obszar stabilności nazwany wyżej pierwszym. Powyższe obliczenia wskazują, że długość ramion ograniczona jest przez wartość ogniskowej soczewki termicznej, co widać na rys.6.5. Projektowany rezonator powinien być możliwie krótki, aby pozostawał w obszarze stabilności dla najkrótszych spodziewanych wartości ogniskowej soczewki termicznej. Wtedy także dla dłuższych ogniskowych rezonator będzie również stabilny. W dalszej części zamieszczono wyniki badań długości ogniskowej, której minimalna wartość była rzędu 25 cm.

19