8063591379

•    możliwość zróżnicowania dostępu poszczególnych użytkowników do wywołań,

•    możliwość zarządzania parametrami sieci przez operatora,

•    dostęp do sieci telefonicznej PSTN/PABX,

•    niższy koszt sprzętu w przeliczeniu na użytkownika (w sieciach rozbudowanych np. regionalnych).

Niniejsza praca ma na celu porównanie istniejących na rynku standardów trankingowych i ocena ich możliwości rozwojowych.

Przegląd systemów trankingowych implementowanych na świecie - Marcin Talarczyk [2][3][7][9][15][25][29][36][37][38]

Stosowane i funkcjonujące na świecie systemy łączności dyspozytorskiej to rozwiązania firmowe Ericsson GE, Logic Trunked Radio, Motorola oraz otwarte standardy np.: MPT-1327, APCO Project 25 , TETRA, TETRAPOL.

Najnowsze systemy wywodzą się z pomysłów sieci radiowej specjalnego przeznaczenia, które po raz pierwszy zostały uruchomione w latach 40-tych ubiegłego wieku w USA. Ówczesne systemy zapewniały łączność policjanta z najbliższym posterunkiem policji, lecz jakość transmisji i brak zabezpieczeń przed podsłuchem były dalekie od ideału. W kolejnych latach powstawały nowocześniejsze systemy, które spełniały większe oczekiwania użytkowników. Kolejne rewolucje w dziedzinie elektroniki, teletransmisji i radiokomunikacji pozwalały na tworzenie nowych rozwiązań dla pojawiających się potrzeb oraz pomysłów użytkowników tych systemów.

GE Marc V [ 1 ] jest to historyczny, amerykański protokół trankingowy dla radiowych systemów nadawczo-odbiorczych. Przedstawiony we wczesnych latach 80’tych XX wieku przez General Electric Mobile Radio, funkcjonuje do dnia dzisiejszego tylko w jednym stanie U.S. - Oklahoma.