1109810287

Wykłady z Makroekonomii dr hab., prof. AE Ireny Kociszewskiej

Z tabeli tej wynika ze wzrost popytu konsumpcji o 10% spowodował poprzez akceleracje wzrost popytu inwestycyjnego o 100%.

Natomiast spadek popytu o 20% również wywołał efekt akceleracji ale w kierunku przeciwnym czyli spadek popytu inwestycyjnego o ponad 100%

Z tego przykładu wynika wniosek że działanie akceleratora polega na tym iż zmiana popytu konsumpcyjnego powoduje o wiele szybsze zmiany popytu inwestycyjnego oraz jak widać z przykładu zmiany te mogą być wielokierunkowe i mogą charakteryzować się zróżnicowaną amplitudą. Między działaniem mnożnika i akceleratora zachodzi następujący związek. Autonomiczny wzrost inwestycji zwiększa dochody w proporcji określonej przez mnożnik zaś osiągnięty wzrost dochodów pobudza dalszy wzrost inwestycyjny w stopniu wyznaczonym przez współczynnik akceleracji z kolei to pobudza ponowne działanie mnożnika.

Wykład 6

Wzrost a rozwój gospodarczy.

Wzrost gospodarczy definiuje się w dwóch ujęciach:

1.    wzrost potencjalnej produkcji

2.    wzrost aktualnej produkcji

W pierwszym ujęciu wzrost gospodarczy to proces poszerzania potencjału produkcji narodowej i wynikające z tego zmiany realnego produktu społecznego czyli poszerzanie zdolności produkcyjnych gospodarki. Wzrost gospodarczy musi prowadzić do powiększania ekonomicznej siły produkcji, wiąże się on z postępem technicznym i organizacyjnym. Wzrost gospodarczy jest procesem a nie stanem jest zjawiskiem odnoszonym do czasu. Sam pomiar wielkości ekonomicznych i określenie ich poziomu nie jest jeszcze miarą wzrostu gospodarczego dopiero jeśli dochód narodowy przeliczymy na jednego mieszkańca w wyrażeniu realnym to mamy wzrost wtedy kiedy dochód (per capita) w okresie tn>t| Wzrost można interpretować także jako zewnętrzne przesunięcie granicy możliwości produkcyjnej. Wzrost możemy rozpatrywać w długim i w krótkim okresie . wzrost w długim okresie ilustruje zmiany zdolności tworzenia produkcji i odzwierciedla w większej mierze potencjalny niż aktualnie wytwarzany dochód natomiast w krótkim okresie są to bieżące rozmiary produkcji i dochodu dotyczy wzrostu aktualnego i wskazuje na odchylenie trendu długookresowego. Zatem miarą odchyleń wytwarzanego i potencjalnego dochodu społecznego może być poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych gospodarki i odwrotnie. Stąd wynika konieczność wyróżnienia tych dwóch ujęć wzrostu gospodarczego.

W drugim ujęciu wzrost gospodarczy krótkookresowy jest wyrażany zmianami bieżącej produkcji lub dochodu społecznego. Źródłem zmian krótkookresowych są zdolności wytwórcze gospodarki wynikające bezmian długookresowych, w krótkim okresie zmiany mogą wynikać z wahań w poziomie wykorzystania istniejących zdolności produkcyjnych i czynników je pobudzających. Rosnąca bieżąca produkcja jest więc sumą tendencji długookresowych oraz wahań bieżących krótkookresowych. Podstawowymi czynnikami wzrostu gospodarczego w długim okresie są zatem dyspozycyjne zasoby stanowiące o zdolnościach wytwórczych tj. praca czyli ludzie gotowi do jej podjęcia, kapitał , technologia czyli wiedza o tym jak wykorzystać pracę i kapitał do wytworzenia dóbr i usług. Istotny wpływ na wzrost gospodarczy ma wzrost popytu globalnego i jego elementów składowych. Istotnym czynnikiem wzrostu w krótkim okresie jest sterowanie popytem. Państwo stara się wpływać na popyt globalny bezpośrednio poprzez wydatki rządowe bądź pośrednio prowadząc odpowiednią politykę fiskalną i monetarną. Korzyści wzrostu gospodarczego:

Opracowali: Sanszajn i Iza 2006/2007 9