1464646767

Rozrastające sie nowotwory ślinianki przyusznei - objawy wynikające z topografii

Przy guzach ślinianki przyusznej (glandula parotidea) może dojść do obwodowego porażenia nerwu twarzowego( n. Facialis) wraz z odgałęzieniami ,którego splot umiejscowiony jest wewnątrz gruczołu. Jako że nerw ten zaopatruje ruchowo mięsnie mimiczne twarzy, to w obliczu jego uszkodzenia przez rozrastający się nowotwór ślinianki, dochodzi do porażenia ww. mięśni. Uszkodzenie to dotyczy tylko części pozaczaszkowej nerwu twarzowego, jego pnia , aczkolwiek może wynikać z uszkodzenia jądra n.VH. Pizy jednostronnym porażeniu pnia nerwu twarzowego mięsnie szpary powiek oraz m. Czołowy nie ulegają porażeniu gdyż zaopatrywane są przez włókna z obu ośrodków podkorowych (zakręty przedśrodkowe). Innymi objawami porażenia są: chory nie marszczy czoła po stronie porażenia

nie może zacisnąć szpary powiek do końca (widoczna biała twardówka- objaw Bella wynikający z odruchowego wywracania gałki ocznej ku górze przy zamkniętej powiece)

luźno zwisający policzek przygryzany podczas jedzenia, wypełniający się treścią pokarmową, której usunięcie wymaga „wymasowania" treści do jamy ustnej właściwej

fałd nosowo wargowy zanika( skrzydło nosa -> kącik ust)

kąt ust po stronie porażenia zwisa i jest ujściem dla śliny, chory nie może ułożyć ust do gwizdania.

Uciążliwość zespołu jest umiarkowana problem stanowi głownie dyskomfort, związany ze spożywaniem pokarmu i groteskowym wyrazem twarzy. Najpoważniejsze wydaje się być porażenie m. okrężnego oka, którego wynikiem jest wysychanie i mętnienie rogówki, jej stany zapalne prowadzące do konieczności usunięcia gałki ocznej. W terapii używa się gałęzi nerwu dodatkowego kosztem prawidłowego funkcjonowania mięsni czworobocznego i mostkowo-obojczykowo-sutkowego

Pierścień limfatyczny eardła i jeno zjtaczenie: obiawy przerostu miedatków

Po raz pierwszy opisał pierścień limfatyczny gardła w 1886 roku Heinrich Wilhelm von Waldeyer. Są to „migdałki" położone w obrębie gardła: podniebienny gardłowy trąbkowy - językowy inne

Tak jak pozostałe narządy limfatyczne organizmu ludzkiego ich zadaniem jest obrona przed drobnoustrojami. Z ich położenia wnioskujemy, iż są zaporą przed wnikaniem drobnoustrojów przez gardło i nos. Stan zapalny w obrębie migdałków informuje organizm o wtargnięciu drobnoustrojów i konieczności mobilizacji systemów obronnych Dzięki nim dzieci początkowo nieodporne nabierają odporności na choroby po ich uprzednim przebyciu U dzieci powiększenie migdałka gardłowego prowadzi często do zatorowania nozdrzy tylnych i wymusza oddychanie przez usta. Tak wyeksponowane gardło nie może uchronić organizmu przed dalszym wnikaniem drobnoustrojów i stan ulega pogorszeniu W tym wypadku powiększony migdałek zmniejsza się operacyjnie (adenotomia) - uśpienie ogólne . znieczulenie miejscowe. Zabieg polega na zestruganiu migdałka okrężnym ostrzem W stanach chronicznej nawracającej anginy migdałki stają się jedynie ogniskiem stanów