1935182334

Strona | 13

MŁODY J U RYSTA

wprowadza to w błąd. Lakoniczne sformułowanie kodeksowe pozostawia wiele niejasności, natomiast w doktrynie słusznie podnosi się jako przykłady takiego upoważnienia umowy licencyjne, umowy franchisingowe czy umowy dzierżawy praw¹⁷. Prowadzenie działalności gospodarczej rozumie się tutaj szeroko - zarówno jako rozpoczęcie nowej działalności, jak i rozszerzenie już istniejącej.

2.2. Przesłanka wprowadzenia w błąd dotyczy faktu, iż firma musi być utożsamiana z jednym przedsiębiorcą m. in. w celu zapewnienia pewności obrotu. Rozpatrywanie potencjalnego błędu przeprowadzane jest z punktu widzenia przeciętnego odbiorcy i obejmuje całokształt oceny budowy firmy przedsiębiorców upoważnionego i upoważniającego. Pomyłkom można zapobiec wprowadzając dodatki odróżniające (niekiedy wymagane ex lege

-    np. art. 43⁴ KC - firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko, więc upoważniając osobę fizyczną do korzystania z firmy przedsiębiorstwa, firmy nadal będą się dostatecznie odróżniać z uwagi na wymóg ustawowy wprowadzenia do firmy osoby fizycznej jej imienia i nazwiska). Zamiar zatajenia prowadzenia lub rzeczywistych rozmiarów działalności należy do sfery przeżyć wewnętrznych i, co za tym idzie, jest trudny do udowodnienia¹⁸.

2.3 Zgoda podmiotu na korzystanie z firmy jest ściśle powiązana z poprzednią przesłanką. Brak zgody podmiotu firmującego bez wątpienia wyłącza zaistnienie firmanctwa. Pojęcie zgody jest interpretowane na gruncie prawa karnego (zgoda dysponenta dobrem jako kontratyp, według zasady volenti non fit iniuria). Nie musi być ona wyrażona w konkretnej formie, wystarczy sama świadomość podmiotu firmującego korzystania z firmy, godzenie się na to. Istotne jest natomiast, by zgoda była wyrażona dobrowolnie i w stanie niewyłączającym swobodne i świadome składanie oświadczeń woli. Firmujący, co wynika z istoty firmanctwa

-    pomaga firmowanemu lub co najmniej współdziała z nim w tym procederze. Choć faktycznie nie prowadzi on działalności gospodarczej, podejmować może czynności, które w kontaktach z osobami trzecimi i organami stwarzają pozór, że w istocie ją prowadzi na własny rachunek¹⁹. Przy sytuacji, gdzie firmującym jest osoba fizyczna, wyrażenie zgody należy do tej osoby, natomiast kiedy firmującą jest osoba prawna, zgodę musi wyrazić właściwy jej organ, uprawniony do składania oświadczeń woli w imieniu tej osoby prawnej -

¹⁷    K. Osąjda, Kodeks cywilny. Komentarz, art. 43⁹, wyd. 7, Warszawa 2013, Legalis.

¹⁸    L. Paprzycki, Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej. System Prawa Karnego, Warszawa 2013, s. 84-86.

¹⁹    NSA, wyrok z 23.4.2009 r„ sygn. akt: I FSK 285/08.