223427889

MAX JACOB

I

ich zbawić, nie wbrew nim samym, lecz we współpracy z ich oświeconą wolnością. Wolność tę oświeca On wiarą a wiarę tworzy zapowiadając się przez szesnaście stuleci ustami proroków. Stwarza lud, aby zejść do niego, wszczepia w niego wiarę w jednego Boga, aby mógł wierzyć, że Bóg ten ma Syna. Czyżby proroctwa nie wystarczały? Jezus daje temu ludowi historię będącą jedynie symbolem Jego własnej Osoby oraz Jego Boskiej Przygody. Czyż i tego za mało? Jak przepowiedziano, zstępuje sam; przybiera ludzką postać, aby być podobnym do nas, aby zbratać się z nami uczuciem; ma matkę, tak jak my ją mamy, przyjaciół, tak jak my mamy przyjaciół; pije i je, tak jak my pijemy i jemy; wie, co to zmęczenie i odpoczynek; zna nasze zwyczaje. Na tym wspólnym tle jawi się Jego Boska Doskonałość jak wzór, wzór dostępny, ponieważ On jest podobny do nas. Gdyby był przyszedł jako anioł lub meteor, wzór ukazałby się jako niedostępny. Rezygnuje ze swojej czystej niebiańskiej rozkoszy na okres trzydziestu lat. Wyobraźmy sobie, że jakiś człowiek spośród nas czyni się mrówką na trzydzieści lat, aby uczyć mrówki; tak, to nam daje jakieś wyobrażenie o poniesionej przez Boga ofierze. Wyobraźmy sobie z kolei, że ten człowiek tak kocha owe mrówki, że pozwala siebie zabić i przelewa swoją krew, aby ulepszyć ich inteligencję, aby pokazać im niebezpieczeństwo, jakie zagraża, kiedy żyje się tak, jak żyją mrówki, bez myślenia o innej rzeczy; cierpi jako mrówka a w końcu umiera na dwóch skrzyżowanych źdźbłach słomy. Oto ofiara Boga, ofiara niewyobrażalna, wprawiająca w osłupienie. A teraz pamiętajmy, że ta ofiara na tym się nie kończy. Bóg dał się nam jako pożywienie. Chciał złączyć się z nami, jak pożywienie łączy się z krwią. I czegóż żąda w zamian, za tak nadzwyczajne męczarnie? Nic więcej poza tym, żebyśmy się zbawili, żebyśmy współpracowali nad tym zbawieniem, którego On pragnie dla nas, żebyśmy Mu po prostu pomogli! Żebyśmy pomogli miłosierdziu zwyciężyć Sprawiedliwość. Jego sprawiedliwość będzie się domagać potępienia nas: trzeba, żebyśmy dostarczyli argumentów Jego Miłosierdziu dla zwyciężenia Sprawiedliwości. Czuwajmy zatem, aby śmierć znalazła nas w stanie umożliwiającym Mu przyjęcie nas do Raju lub do Czyśca.

Max Jacob

tłum. Stanisław Grygiel