2711905868

KRONIKA 241

systemie pojawiają się sytuacje nowe - nie pasujące do zastanych teorii. Ostatnie kilka lat w historii socjologii polskiej - zdaniem Stefana Nowaka - przyniosło dość bogaty dorobek tego rodzaju. Powstały różnorakie koncepcje teoretyczne «kryzysu» polskiej demokracji, szczególnie teoretycznego znaczenia doświadczeń czasów «Solidamości» czy epoki stanu wojennego itp.” (s. 71-72).

S. Nowak, Style teoretyzowania w socjologii współczesnej, „Kultura i Społeczeństwo” 1986, nr 4, s. 41-78.

[26 III]

W Komitecie Nauk Socjologicznych PAN przeprowadzono dyskusję panelową nt: „Socjologia polska na tle socjologii światowej”. Szeroko na ten temat wypowiedzieli się Andrzej Kwilecki (zagajenie), Kazimierz Doktór, Edmund Mokrzycki, Jerzy Szacki, Piotr Sztompka i Jerzy J. Wiatr). „Nasze podstawowe atuty dzisiaj - mówił Mokrzycki - to bogate zasoby własne, zwłaszcza z czasów odległych, i unikalne usytuowanie w społeczeństwie, w którym dzieje się historia” (s. 22). Zdaniem Szackiego „ktoś, kto bierze na serio ideę wprowadzenia w świat polskiej socjologii, nie znajduje się w sytuacji korzystnej: nie tylko musi stawiać swej twórczości wyższe wymagania, ale i pokonywać rozliczne trudności, które nie istnieją dla innych” (s. 26). Na świecie, w świetle opinii Sztompki, „nie wytworzył się podobny [jak w stosunku do Niemiec, Francji, ZSRR, Holandii] jednostronny stereotyp socjologii polskiej. I chyba nie dlatego, że jest to socjologia nijaka, lecz raczej dlatego, że tak bardzo różnorodna: tradycyjnie i niezmiennie pluralistyczna (w sensie koegzystencji różnych kierunków i szkół), eklektyczna (w dobrym sensie otwartości każdego z kierunków - także marksizmu - na racjonalne treści innych i braku zamkniętych naukowych sekt), zróżnicowana metodologicznie i warsztatowo (od badań sondażowych do dokumentów osobistych), wolna w zasadzie od ograniczeń tematycznych, do swoich klasyków zaliczająca Znanieckiego, ale i Krzywickiego, Ossowskiego, ale i Hochfelda” (s. 28).

„Studia Socjologiczne” 1986, nr 4, s. 11-38.

[III]

Po pięcioletniej przerwie PWN wznowiło edycję Dzieł Bronisława Malinowskiego. W księgarniach ukazał się w 2 częściach tom 4: Ogrody koralowe i ich magia, pod redakcją Andrzeja K. Palucha i w przekładzie Antoniny Byłdoń.

[22 IV]

Odbywa się inauguracyjne zebranie Sekcji Prognozowania Społecznego Polskiego Towarzystwa Socjologicznego (w części merytorycznej zebrania