2795180018

chłonnych oraz brakiem ekspresji receptorów estrogenowych. W związku z tym międzynarodowi eksperci na konferencji w St. Gallen w 2005 roku uznali wiek chorych za niezależny, niekorzystny czynnik prognostyczny i zalecili uzupełniające leczenie systemowe u wszystkich młodych chorych [29]. W tej grupie pacjentek stosuje się także uzupełniającą radioterapię w przypadku przerzutów do mniej niż 4 węzłów chłonnych [14].

Sama granica wieku w dobie indywidualizacji leczenia nie jest jednak wystarczającym parametrem do określenia grupy docelowej, która może odnieść największe korzyści z leczenia uzupełniającego. Poszukuje się więc nowych czynników prognostycznych i predykcyjnych, które można wyodrębnić łatwo dostępnymi technikami diagnostycznymi.

Wielkość guza pierwotnego

U chorych bez przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych wielkość guza pierwotnego jest użytecznym wskaźnikiem prognostycznym. Chore z guzem poniżej lcm mają dobre rokowanie, a prawdopodobieństwo 5-cio letniego przeżycia bez wznowy i rozsiewu choroby wynosi u nich powyżej 80% [30], Ryzyko nawrotu rośnie proporcjonalnie do wielkości guza i dla guzów o średnicy 3-6 cm wynosi 36-38%, a dla guzów o średnicy > 6 cm - 47% [31]. Istnieją doniesienia o chorych z bardzo dużymi (ekstremalnej wielkości) guzami, u których stwierdzono dobre rokowanie. Prawdopodobnie występowanie dużego guza bez zajęcia węzłów chłonnych świadczy o niskim potencjale komórek rakowych do przerzutowania.

Histologiczny stopień złośliwości

Wysoki stopień złośliwości histologicznej G3 koreluje ze skróconym czasem przeżycia całkowitego. Stwierdzany jest on częściej u kobiet młodych i determinuje złe rokowanie w tej grupie chorych. Nisko zróżnicowane nowotwory mimo złego rokowania, z uwagi na wysoką

11