2906542501

[5|    FITOCHROM    215

P_FR (36). Wyniki badań nad udziałem fitochromu w regulacji ruchów chloroplastów w komórkach glonu Mougeotia wykazały, że ułożenie równoległe do powierzchni komórki charakteryzuje fitochrom P_R) a prostopadłe fitochrom P_FR (37).

Wielu badaczy uważa, że fitochrom przyłącza się w komórce do pewnych struktur komórkowych. Sugerowano wiązanie się fitochromu z błonami protoplazmatycznymi (38, 39), błoną jądrową (40—42), mitochon-driami (42) oraz plastydami (42). Wyniki badań immunocytochemicznych wskazują jednak, że wewnątrzkomórkowe rozmieszczenie fitochromu P_H

1    fitochrcmu P_FR jest różne. Okazało się bowiem, że fitochrom P_R znajduje się w cytoplazmie (43, 44), nie wykazując powinowactwa do określonych struktur komórkowych. Forma ta jest więc łatwo rozpuszczalna (45—47). Naświetlenie siewek owsa i ryżu światłem czerwonym powoduje zmianę wewnątrzkomórkowego rozmieszczenia fitochromu (42, 48, 49). Obserwowano szybkie przemieszczanie się powstającego fitochromu P_FR (po około

2    minutach w +3°C) do pewnych jeszcze bliżej niezidentyfikowanych struktur w komórce. Przypuszczać można, że w regionach tych znajdują się specyficzne receptory fitochromu (50). Naświetlenie komórki daleką czerwienią powoli przywraca pierwotne rozmieszczenie fitochromu P_R w cytoplazmie (po około 2 godz. w temp. -t 24°C).

Ze względu na lipoproteinową budowę błon komórkowych prowadzono badania nad zdolnością łączenia się fitochromu z białkami i lipidami. Wyniki wskazują na możliwość powstawnia takich połączeń z obu grupami substancji (51).

II-3- Konwersje

II-r.l. Fotokonwersje

Typowe fotokonwersje fitochromu są reakcjami niskoenergetycznymi. Do przeprowadzenia całkowitej fotokonwersji wystarcza krótkie, rzędu kilku sekund lub minut, działanie światła. Całkowita ilość energii światła czerwonego niezbędna do przeprowadzenia konwersji i wywołania odpowiedzi fotomorfogenetycznej rośliny zawiera się pomiędzy 1—1000 Jm² (52). Większość energii padającej na roślinę jest rozproszona i zaabsorbowana przez inne systemy barwnikowe, przede wszystkim chlorofil i pro-tochlorofil. Fitochrom pobiera więc bardzo małe ilości energii i jest wykluczone aby jego mechanizm działania był związany z procesami przemiany energii jak ma to miejsce w przypadku chlorofilu.

Widma absorpcyjne fitochromu P_R i fitochromu P_FR pokrywają się w pewnym zakresie (Ryc. 2). Powoduje to, że w warunkach określonego promieniowania powstaje stan równowagi stacjonarnej, charakteryzujący się odpowiednim stosunkiem stężeń obu form fitochromu. Przy napromieniowaniu rośliny światłem o długości fali 660 nm około 80% całego