2906543363

tekstu (litera po literze) jako łatwiejszy w czytaniu, pod warunkiem, że szybkość ta nie była niższa od przeciętnej szybkości odczytywania przez człowieka (obliczono, że przerwa 0,4 sek. między pojwieniem się kolejnych liter jest najbardziej odpowiednia).

Dla wyszukiwania informacji, szczególnie dla wyszukiwania informacji przy konieczności przejrzenia większej liczby rekordów o tym samym formacie, zdecydowanie lepsza okazała się metoda druga, pozwalająca na szybkie odczytanie dowolnego elementu tekstu (nawet usytuowanego na końcu), bez konieczności "przechodzenia" przez cały tekst. Przy niezmiennym układzie każdego ekranu użytkownik w trakcie przeglądania zbioru dłużej zatrzymuje się tylko na pierwszej stronie (zaznajamiając się z układem), przez następne strony przesuwając się bardzo szybko aż do poszukiwanej informacji.

Liczba opisów , które można zmieścić na jednym ekranie zależy zarówno od ich zawartości jak i układu poszczególnych elementów. Dążąc do wyświetlania jak największej ilości opisów na ekranie należy rozważyć albo ominięcie niektórych elementów opisu albo przeredagowanie prezentacji graficznej (a często i jedno i drugie).

ZAWARTOŚĆ REKORDU KATALOGOWEGO

Od wieków bibliotekarze katalogowali, klasyfikowali, porządkowali i indeksowali materiały biblioteczne w celu ułatwienia dotarcia do nich czytelnikom. Przypatrując się jednak budowie i zawartości tych katalogów można ,zadać sobie pytanie, czyje interesy były przede wszystkim fcrane pod uwagę przy ich tworzeniu: czytelników czy bibliotekarzy. Wprowadzenie nowego środka wyszukiwania, jakim jest OPAC daje rzadką szansę zrewidowania dotychczasowych ustaleń. Tak jak podejmujemy decyzję co do tego, jakie materiały objęte są katalogiem (np. czy tylko książki czy również czasopisma),

132