2906543683

28

w całym rejonie wigierskim dość podobnie i wszędzie jest bardzo niska, co wynika przede wszystkim z małej produktywności ziemi, uzależnionej zarówno od słabo urodzajnych gleb, jak też zaniedbań w mechanizacji i chemizacji.

.Znacznie większe wahania wykazują wskaźniki produktywności pracy, od blisko 30 tys. zł. na osobę do nieco ponad 6 tys. zł. Ta ostatnia wielkość, dotycząca małego przysiółka Czerwony Krzyż, jak też niezbyt różniąca się dla Gawrychrudy budzą wątpliwość, czy dane sołeckie są w tym przypadku wiarygodne. Wskaźnik ten dla wsi sąsiednich (Krusznika i Sobolewa), znajdujących się w analogicznych warunkach przyrodniczych, nie odbiega od wartości dla pozostałych wsi. Produktywność pracy jest więc w badanym rejonie bardzo niska lub niska.

Gospodarka rybna. Zespół jezior wigierskich znajduje się w użytkowaniu Państwowego Gospodarstwa Rybnego w Augustowie. Nad Wigrami są 2 rybaczówki: w Czerwonym Folwarku i Bryzglu.

Wydajność rybacka Wigier jest bardzo mała. Niskie są zwłaszcza odłowy sielawy i węgorza. Odłowy te charakteryzuje zestawienie opracowane dla sezonu rybackiego 1974/75 (Bernatowicz 1979) (tab. 9). Są one typowe również dla lat następnych.

Tabela 9. Odłowy ryb z jeziora Wigry w roku gospodarczym 1974/75

Gatunek	kg/ha
Płoć	4,57
Sieja	3.84
Sielawa	2,85
Stynka	2,52
Ukleja	2,41
Szczupak	2,00
Leszcz	1,94
Węgorz	1,76
Okoń	1,27
Lin	0,25
Karp	0,08
Inne towary	0,08
Drobnica nietowarowa	0,10
Razem	2221

Źródło: S. Bcrnalowicz (1979).

Biorąc pod uwagę fakt, że w sezonie turystycznym znaczny procent odłowionych ryb jest sprzedawany bezpośrednio konsumentom, można przyjąć, że rzeczywista wydajność Wigier jest około 25-30% większa od podanej w tabeli. Mimo to odłowy są nieproporcjonalnie niskie w stosunku do edaficznych możliwości jeziora. Wydaje się, że dopiero rozbudowa wylęgarni