2906543928

108

progu powinno określać się próg anaerobowy, zwłaszcza AT, na podstawie zmian stężenia mleczanu we krwi arterializowanej. Zastrzeżenie to nie dotyczy indywidualnego progu anaerobowego, gdyż pochłanianie tlenu odpowiadające temu progowi, oznaczanemu na podstawie akumulacji mleczanu we krwi arterializowanej i żylnej, było podobne. Tym niemniej zaleca się ostrożność przy porównywaniu wysokości progów oznaczanych w oparciu o zmiany stężenia mleczanu w różnych obszarach naczyni owyc

Na wysokość progu anaerobowego ma także wpływ wysiłek poprzedzający bezpośrednio stopniowany test wysiłkowy. Rozgrzewka stosowana przed właściwym testem wysiłkowym powoduje istotny wzrost progu anaerobowego.

Wydaje się, że stan metaboliczny pracujących, mięśni szkieletowych najbardziej precyzyjnie odzwierciedlają metody oznaczania progu oparte na indywidualnym przebiegu zmian stężenia mleczanu we krwi podczas progresywnego wysiłku fizycznego. Próg czanowy oraz indywidualny próg anaerobowy występowa bowiem bezpośrednio po pojawieniu się progu akumulacji mleczanu w mięśniach pracujących. Subiektywna metoda oznaczania progu mleczanowego obarczona jest pewnym błędem. Dużo trudności sprawia bowiem wytyczenie progu mleczanowego u osób, u których przebieg zmian stężenia mleczanu we krwi zbliżony jest do krzywej wykładniczej Dopiero zastosowanie modelu transformacji logarytmicznej og LA vs log V0 umożliwia wykrycie progu mleczanowego Beaver wsp. 1985, Tokmakidis i L ger 1992    Reasumując, spośród

porównywanych metod wytyczania progu anaerobowego najbardziej przydatna wydaje się być metoda oznaczania indywidualnego progu anaerobowego, gdyż IAT nie tylko odzwierciedla próg akumulacji mleczanu w mięśniach, ale metoda ta jest także