2910490008

250

ADAM WRÓBLEWSKI

Jednym z najważniejszych zadań jest ujednolicenie sposobu cytowania tytułów czasopism, brak tu bowiem jakiejkolwiek obowiązującej zasady. Adres bibliograficzny powinien składać się z elementów niezbędnych do odnalezienia czasopisma w bibliotece, do łatwego odnalezienia artykułu w czasopiśmie. Winien on również informować

0    rozmiarach artykułu oraz o najważniejszych elementach pozateks-towych, znajdujących się w ramach artykułu i do niego należących. Podawanie zaś rozmiarów czasopisma w cm czy w formacie wydawniczym przy każdym rejestrowanym artykule, podawanie miejsca wydawania czasopisma, jednoczesnej rocznej i ciągłej numeracji zeszytów oraz obok numeru — dokładnej daty ukazania się czasopisma, nazwy kraju, w którym pismo wychodzi, jest najzupełniej zbędne

1    zaciemnia czytelność opisów. Ujednolicenia domagają się również: sposób zapisywania rocznika, tomu, vol., nr, fotografii, rysunków, wykresów, literatury przedmiotu oraz rozmiarów artykułu. Dlaczego np. w niektórych bibliografiach tom oznacza się „t“, ale numer „Nr“ i w jakim celu liczy się np. ilość wierszy krótkiego artykułu?

Kolejność elementów opisu bibliograficznego

Dla uproszczenia oznaczmy teraz A — autor, O — tytuł oryginału, T — tytuł tłumaczony na język polski, P — tytuł tylko polski, B — adres bibliograficzny, C — adnotacja.

W omawianych bibliografiach występują następujące układy:

A + T + O-fB-fC — najczęściej

A+O+T+B+C

A + O + B-f C

O + A-f (TC) -}-B — tłumaczenie tytułu włączone do adnotacji

T+A+B+C

T + O + A + B-rC

T + A-f O + B f C

A + P + B

P-fA+B + C