2910490040

WACŁAW BOROWY

16- października 1950 roku zmarł nagle w Warszawie Wacław Borowy, w wieku lat 60. Wybitny znawca literatury polskiej i angielskiej, znakomity profesor Uniwersytetu Warszawskiego i subtelny krytyk literacki, Wacław Borowy bliski był także bibliotekarskiemu światu. Jako starszy bibliotekarz Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie w latach 1920—1928, a następnie jako dyrektor tejże Biblioteki od 1.IV.1937 do 1.V.1939 r., przyczynił się niemało do jej reorganizacji, odpowiadającej potrzebom polskiego, stołecznego uniwersytetu. Współpracował przy redagowaniu projektu pierwszych Przepisów katalogowania alfabetycznego w bibliotekach polskich. (Projekt). Warszawa 1923. Zagadnieniu temu poświęcił następnie zwięzłą a wnikliwą pracę pt. Prolegomena do wszelkiej przyszłej instrukcji katalogowej. Warszawa 1926, w której ustalił szereg ogólnych zasad, stanowiących podwalinę instrukcji katalogowej. Wespół z Zygmuntem Batowskim omówił i scharakteryzował Odzyskane zbiory rękopisów i grafiki w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie. Warszawa 1925. Ponadto ogłosił pracę Żeromski i śuńat książek. Kraków 1926, która należy również do świata zainteresowań księgoznawczych.

Zanim będziemy mieli możność podać obszerniejsze omówienie działalności Borowego jako bibliotekarza, składamy na tym miejscu hołd Jego pamięci.