2705149633

pooperacyjnym okresie umożliwia ona odbar-czenie górnego odcinka jelita czczego, a z chwilą pojawienia się robaczkowych ruchów jest wykorzystana do nawodnienia i karmienia chorego (7). Mikrojejunostemia staje się szczególnie cenną drogą karmienia chorego z przetoką w miejscu zespolenia przełykowo-żołądkowego (2). Po usunięciu zgłębnika mikrojejunostomia zamyka się sama w ciągu kilku dni. Następstwem niewłaściwego karmienia przez mikro-jejunostomię może być biegunka, którą udaje się zwykle łatwo opanować odpowiednią dietą (6). Teoretycznie istniejącą możliwość zakażenia wokół mikrojejunostomii lub niedrożności z powodu przyszycia pętli jelita do ściany jamy brzusznej nie spostrzegaliśmy dotąd u naszych chorych.

Zespolenie przełykowo-żołądkowe lub przeły-kowo-jelitowe radzieckim aparatem PKS charakteryzuje się precyzją i szczelnością przy użyciu stosunkowo prostego i szybkiego mechanicznego manewru (10). Liczba przetok w miejscu zespolenia aparatem PKS jest wyraźnie mniejsza w stosunku do częstości tego powikłania w grupie zespoleń, wykonanych tradycyjnym sposobem szycia (8). Spostrzeżenia te znajdują potwierdzenie w doświadczeniach na zwierzętach (9). Aparat PKS przewidziany przez jego autorów do zespoleń przełykowo-j elito wy ch w obrębie jamy brzusznej, może być z powodzeniem wykorzystany do zespoleń przełyko-wo-żołądkowych nie tylko w obrębie jamy brzusznej (1, 3, 10) ale również i w klatce piersiowej. W przedstawionym przez nas materiale spośród 10 mechanicznych zespoleń przeły-kowo-żołądkowych sześciu chorych operowano przez klatkę piersiową. Zastosowanie aparatu PKS zwiększa możliwości wycięoia dolnego odcinka przełyku i zespolenia przełykowo-żołądkowego z dostępu przez jamę brzuszną bez otwierania klatki piersiowej. Ma to znaczenie u osób starszych z ograniczoną wydolnością narządu oddechowego.

WNIOSKI

1)    Przedstawione zagadnienie wskazuje na dalsze możliwości „mechanizacji” poszczególnych aktów operacyjnych w chirurgicznych zabiegach na przewodzie pokarmowym.

2)    Mikrojejunostomia okazała się cenną i czasowo wystarczającą drogą odżywiania chorego po wycięciu przełyku lub wpustu żołądka i operacyjnym odtworzeniu ciągłości górnego odcinka przewodu pokarmowego.

3. rypKa: 3AMEHAHMH O MEXAHMHECKOM COEflMHEHMM nWIUEBOflA M yKEJIY^KA M OCHOBAX nOCTOIIEPAUMOHHOrO YXO^A 3A EOJIbHbIMM

CpeflM 341 GojibHoro, JieneHHbix no noBoay pa3JiHH-iibix xnpyprnHecKnx 6ojie3Hen nwmeBOfla w npnBpaT-HnKa, pe3exnnH nniueBOfla mjim npnBpaTHHKa Hcejiya-xa n nocjie/jyiomee coeAHHeHne 3tmx Haerefó npoBC-aeHo y 64 6ojibHbix. y 20 6oJibHbix pe3eKijnH nnuje-BOfla hjih npnBpaTHHKa 6buin AonojmeHbi nnjioponjia-

CTHKOH H MHKpoeniOHOCTOMMefr. CMepTOJIbHOCTb B 3T0VI

rpynne 6ojibHbix paBHHJiacb 25%. CMepTejibHOCTb b rpynne 44 6ojibHbix nocjie pe3eKqnn 6e3 nnjiopo-nJiaCTMKM H MHKpoefółOHOCTOMHH paBHHJiacb 61%. Mh-Kpoe^ioHOCTOMHH oKa3ajiacb nemibiM w BpeMeHHO xo-pouiHM MeTOAOM nHTaHHH 6ojibHbix nocjie pe3eKUHM nnmeBOfla hjih npnBpaTHHKa. IIpHMeHeHHe cobctcko-ro annapaTa ITKC ajih MexaHHHecKoro coeflHHeHHH nmueBOAa c KnuiKoft 3HaHHTCJibHbiM o6pa30M yMeHb-uiHJio hhcjio cBwmeii b MecTe coeflHHeHHH n oOJiernn-jio ero npaBHJibHoe npoBeAenne.

PlSMIENNICTWO

1.    Burcew, A. N.: Obrazowanie piszczewodno-żełu-docznych i piszczewodno-kiszeczkowych anastomozow pri pomoszczi apecialnowo aparata. Eksp. Chir. Anest., 1965, 10, 35.

2.    Delaitre, B.: Traitement des ruptures spontane-es du bas oesophage par fistule dirigee. Presse Med. 1970, 78, 1946.

3.    Garin, N. D., Rolik, L. K.: Primienienie aparata PKS-25 pri rezekcjach kardji i gastrektomiach po powodu raka. Wopr. Onkol., 1965, 11, 15.

4.    Giedroyć, J., Kucharski, A., Zawiasa, M.: Chirurgia raka piersiowej części przełyku. Pol. Przegl. Chir., 1971, 43, 1741.

5.    Giuli, R.: The long-term clinical State after va-rious procedures surgery of the oesophagus, the Co-ventry Conference. Butterworths, London 1972.

6.    Kinnaert, P., Steenwinkel, C., Buchin, R.: Tech-niąue et resultats de 1’alimentation jejunale. Acta Gastro-ent. Belg. 1971, 34/12, 794.

7.    Lapin, Af. D., Pronin, V I., Gulewich, T. A., Kaznin, V. P.: Dekompresijnaja jejunostomija v pro-filaktike nedostatocnosti svov piscevich anastomosov. Sovet. Med. 1972, 35, 93.

8.    Maillard, J. M., Goyer, B., Lortat, J Comparai-son chez 1’homme des anastomoses oesophagogastri-ques a la pince PKS-25 et a la suture. Ann. Chir. 1971, 25, 569.

9.    Schwarzer, R._t Kagel, K. O., Ankę, H., Grell-mann, A.: Osophagojejunostomie am Hund mit dem sowjetischen. Nahapparat PKS-25. Z. Exper. Chirurg. 1971, 4/5, 288.

10.    Serafin, R., Bykoff, Z.: Aparat PKS-25; Przyrząd do zespolenia przełyku z jelitem. Pol. Przegl. Chir. 1971, 43/8, 1309.

Adres: 40-733 Katowice—Ligota, ul. Poleska 11

610

PRZEGLĄD LEKARSKI 1975 32 Nr 7