2964938749

196 UBIORY PROFESORÓW I UCZNIÓW.

względem szczegóły posiadamy do XVII i XVIII wieku. Dostarcza nam ich rękopis biblioteki Jagiellońskiej ^a, a mianowicie pierwsza jego częśc, którą Muczkowski przedrukował^{1 2}. Jestto, rzec można, bardzo dokładny regulamin dla dziekana wydziału filozoficznego, opracowany na podstawie manuskryptu magistra Marcina Szlachcińskiego, św. teologii licencyata, przez magistra Marcina Gilewskiego z przydomkiem Bulami i podarowany przez niego wydziałowi filozoficznemu dla użytku dziekanów w r. 1601. Znajdujemy w tym regulaminie zwyczaje dawne z XVI a może i XV wieku. Niejednokrotnie bowiem przy tym lub owym obyczaju dodano, że jest bardzo stary. Zwyczajów więc skreślonych na podstawie tego rękopisu nie należy odnosić li-tylko do początku XVII wieku, ale trzeba je cofnąć i w dalszą przeszłość.

Konieczność sprawienia sobie stroju bakalarskiego stawała przed scholarzem w przededniu egzaminu pro gradu primae laureae (bakalauryi). Musiał on go nosie od początku do końca egzaminu, jednak nie przy każdej sposobności. Istniał w tym względzie zwyczaj bardzo skomplikowany, który tylko za pomocą przedstawienia przebiegu i szczegółów egzaminu zrozumianym być może.

Egzamina pro gradu baccalaureatus odbywały się z początku cztery ³, później dwa razy do roku a mianowicie w czasie suchych dni wiosennych i jesiennych. Na inny termin trzeba było pozwolenia wydziału.

Kandydaci każdy ze swoim magistrem polecającym go, zgłaszali się przed egzaminem do dziekana, który spisywał ich nazwiska i pouczał ich o formalnościach egzaminu. Następnie wyznaczał dziekan dzień do tentaminu tj. dla wybadania i spisania braków w studyach kandydatów oraz dla wysłuchania próśb, gdyby który z nich chciał jakie wnieść. Kandydaci przychodzili do tentaminu w togach ⁴ i przynosili wszelkie wymagane papiery i świadectwa i dawali pod przysięgą wyjaśnienia, gdzie jakich było potrzeba.

Po tentaminie następowało posiedzenie profesorów wydziału,

1

   Liczba 3268.

2

   MuczJcoiuski, Stafcuta, str. LXXIV sqq.

3

   Tamże, pag. VII, r. 1502. Zob. też tamże str. XXXVII.

4

   Tamże, str. LXXXXIX.