2705150401

Teologia feministyczna 113

zdaniem teologii feministycznej spore uogólnienie, które może być bardzo krzywdzące dla wielu przedstawicieli judaizmu, także i dzisiaj.

Druga koncepcja feministycznej chrystologii zmierza ku temu, by zbawienie rozumieć bardziej dynamicznie niż to ma miejsce w teologii tradycyjnej. Ekskluzywna in-kamacja Boga w mężczyźnie zostaje wówczas zrelatywizowana. Jezus postrzegany jest tym samym jako wcielenie Boga, ale nie jedyne. Ma to bezpośredni związek z innymi mesjanicznymi postaciami, a także z dzisiejszymi chrześcijanami, ponieważ i my dzisiaj jesteśmy zobligowani do tego, żeby wskazywać na Jego życie i fakt, że pełne człowieczeństwo Boga jest ważne i w dalszym ciągu kontynuowane przez wierzących. Człowieczeństwo Boga ma miejsce wszędzie tam, gdzie ludzie naśladują Jezusa i starają się czynić miłość i sprawiedliwość na świecie. Tak wiec zbawienie ludzkości rozpoczęło się w praktyce Jezusa, ale nie jest jeszcze zakończone i urzeczywistnia się cały czas przez Boga i człowieka. (Problem, jaki może wyniknąć w tym momencie jest taki, że całe życie Jezusa, które jest przecież czynnikiem decydującym o naszym zbawieniu, zostaje poddane w wątpliwość, a znaczenie Jezusa ulega osłabieniu).

Trzecim tematem feministycznej chrystologii jest Jezus jako mężczyzna. Także i tutaj pojawia się postulat relatywizacji znaczenia płci dla ogólnego bycia człowiekiem. Wywodzi się on od antropologii, która umniejsza znaczenie płci we współczesnym społeczeństwie i stara się ukazać różnorodność możliwości, jakie stwarza bycie człowiekiem. Zakłada ona, iż oprócz płci istnieje wiele innych elementów', które mają w-plyw na identyfikację ludzką. Należą do nich na przykład wiek, pochodzenie czy status społeczny. Powyższa koncepcja stara się zlikwidować dualizm powstały pomiędzy kobietą a mężczyzną na rzecz bycia po prostu człowiekiem.

W tym kontekście możliwa staje się także inne rozumienie ziemskiej egzystencji Jezusa w ciele mężczyzny. Jego płeć nie jest wówczas elementem decydującym, ale jedną z możliwości, jakie mógł w'ybrać Bóg. Płeć Jezusa ma równie małe znaczenie w dziele zbawienia jak Jego pochodzenie , wiek czy zawód.

W tych rozważaniach teologia feministyczna posiłkuje się postanowieniami Soboru Chalcedońskiego z 451 roku, na którym jasno podkreślono, że natura Jezusa składa się z boskiej i ludzkiej, które jednak nie mogą być ze sobą wymieszane. Wymieszanie obu natur następuje wówczas, kiedy męskość Jezusa zostaje włożona do Jego boskości jako ludzka właściwość.

Bóg wcielił się dwa tysiące lat temu w' mężczyznę, ponieważ dawało to większe możliwości głoszenia Dobrej Nowiny. Kobieta mówiąca o miłości i służbie w społeczeństwie patriarcha!nym miałaby znacznie mniejsze i inne znaczenie niż mężczyzna.

Wszystkie trzy kierunki feministycznej teologii starają się potwierdzać główne treści tradycyjnej chrystologii, uwzględniając w nich jedynie doświadczenie kobiety. Tak więc teologia feministyczna zakłada, że Bóg, w którego wierzą chrześcijanie, jest Zbawicielem wszystkich ludzi bez względu na płeć, czego doskonałym potwierdzeniem jest ziemskie życie Jezusa, który nie czynił różnic pomiędzy kobietą a mężczyzną w społeczeństwie.