Tryb Å‚Ä…czÄ…cy
1
Tryb Å‚Ä…czÄ…cy
Tryb łączący (łac. coniunctivus, subiunctivus) to tryb gramatyczny, występujący w wielu językach
indoeuropejskich, służący do wyrażania życzeń, poleceń, emocji, możliwości, osądów, potrzeb oraz stwierdzeń
przeciwnych aktualnym faktom. Użycie trybu jest zależne od zasad kierujących językiem. W języku polskim,
funkcje trybu łączącego są podzielone między tryb przypuszczający oraz tryb rozkazujący. Istnieje jednakże w
języku polskim odpowiednik trybu łączącego. Tworzy się go poprzez dodanie za partykułą "oby", "żeby" formy
dawnego imiesłowu przeszłego, np. Oby on to zrobił. Chciałbym, żeby już napisał list.
Zrekonstruowany język praindoeuropejski, hipotetyczny  rodzic wielu rodzin językowych miał dwa bliskie sobie
tryby: łączący oraz życzący. Wiele języków od niego pochodzących połączyło lub przemieszało je. Tylko albański,
awestyjski, starogrecki, sanskryt i do pewnego stopnia staro-cerkiewno-słowiański zachowały dokładne
rozróżnienie.
Język niemiecki
W języku niemieckim występują dwie formy trybu łączącego, tj.: Konjunktiv I i Konjunktiv II. Występują one w
czterech czasach, tj. teraz
niejszym, przeszłym, przyszłym i zaprzyszłym. Formy Konjunktiv I to odpowiednio
Konjunktiv Präsens, Konjunktiv Perfekt, Konjunktiv I Futur I i Konjunktiv I Futur II. Formy Konjunktiv II to
odpowiednio Konjunktiv Imperfekt, Konjunktiv Plusquamperfekt, Konjunktiv II Futur I (tzw. Konditional I) i
Konjunktiv II Futur II (tzw. Konditional II).
Odmiana czasowników sein i haben w Konjunktiv Präsens:
ich sei / ich habe wir seien / wir haben
du sei(e)st / du habest ihr seiet / ihr habet
er sei / er habe sie seien / sie haben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv Präsens:
ich gehe / ich gebe wir gehen / wir geben
du gehest / du gebest ihr gehet / ihr gebet
er gehe / er gebe sie gehen / sie geben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv Perfekt:
ich sei gegangen / ich habe gegeben wir seien gegangen / wir haben gegen
du sei(e)st gegangen / du habest gegeben ihr seiet gegangen / ihr habet gegeben
er sei gegangen / er habe gegeben sie seien gegangen / sie haben gegeben
Odmiana czasowników sein i haben w Konjunktiv Imperfekt:
ich wäre / ich hätte wir wären / wir hätten
du wärest / du hättest ihr wäret / ihr hättet
er wäre / er hätte sie wären / sie hätten
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv Imperfekt:
ich ginge / ich gäbe wir gingen / wir gäben
du gingest / du gäbest ihr ginget / ihr gäbet
er ginge / er gäbe sie gingen / sie gäben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv Plusquamperfekt:
Tryb Å‚Ä…czÄ…cy
2
ich wäre gegangen / ich hätte gegeben wir wären gegangen / wir hätten gegeben
du wärest gegangen / du hättest gegeben ihr wäret gegangen / ihr hättet gegeben
er wäre gegangen / er hätte gegeben sie wären gegangen / sie hätten gegeben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv I Futur I:
ich werde gehen / ich werde geben wir werden gehen / wir werden geben
du werdest gehen / du werdest geben ihr werdet gehen / ihr werden geben
er werde gehen / er werde geben sie werden gehen / sie werden geben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv I Futur II:
ich werde gegangen sein (gegeben haben) wir werden gegangen sein (gegeben haben)
du werdest gegangen sein (gegeben haben) ihr werdet gegangen sein (gegeben haben)
er werde gegangen sein (gegeben haben) sie werden gegangen sein (gegeben haben)
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv II Futur I (Konditional I; Futur Präteritum I):
ich würde gehen / ich würde geben wir würden gehen / wir würden geben
du würdest gehen / du würdest geben ihr würdet gehen / ihr würdet geben
er würde gehen / er würde geben sie würden gehen / sie würden geben
Odmiana czasowników gehen i geben w Konjunktiv II Futur II (Konditionalis II; Futur Präteritum II):
ich würde gegangen sein (gegeben haben) wir würden gegangen sein (gegeben haben)
du würdest gegangen sein (gegeben haben) ihr würdet gegangen sein (gegeben haben)
er würde gegangen sein (gegeben haben) sie würden gegangen sein (gegeben haben)
Podstawową funkcją trybu Konjunktiv II jest wyrażanie przypuszczenia (zob. tryb warunkowy), zaś trybu Konjunktiv
I wyrażanie zdystansowania się od wypowiedzi (zob. tryb nieświadka). Formy Konjunktiv I stosowane są przważnie
w tekstach oficjalnych (w języku potocznym często zastępowane są formami Konjunktiv II). Nacechowane
stylistycznie są również najczęściej formy Konjunktiv Imperfekt, które - z wyjątkiem niektórych czasowników -
zastępuje się zwykle formami Konditional I. Konditional II prawie nie jest używany.
y
ródła i autorzy artykułu
3
y
ródła i autorzy artykułu
Tryb Å‚Ä…czÄ…cy y
ródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=24620577 Autorzy: BartekChom, Kicior99, Magioladitis, Mszcz, Remigiu, SkyMaja, 4 anonimowych edycji
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/