3702671153

4. OMÓWIENIE WYNIKÓW BADAŃ

4.1. Omówienie wyników pomiarów parametrów wibracji 1 oceny narażenia badanych grup zawodowych

Ocena wielkości narażenia na drgania mechaniczne ma Istotne znaczenie w diagnostyce zespołu wibracyjnego* Malinskaja i Razumov (34) cechy kliniczne oraz dynamikę patologii wibracyjnej uzależniają od składu widmowego wibracji. Zdaniem tych autorów częstotliwość drgań wpływa na charakter zaburzeń, natomiast intensywność wibrscji decyduje o stopniu zaawansowania zmian chorobowych.

Przy ustalaniu związku przyczynowego symptomów choroby z warunkami pracy należy pamiętać, że objawy kliniczne, występujęce w przebiegu zespołu wibracyjnego nie maję cech specyficznych i jest konieczne,by badajęcy poznał szczegółowe dane dotyczące charakterystyki działającej wibracji. Ponieważ w Polsce do chwili obecnej nie ustalono obowiązujących norm, określających dopuszczalne parametry wibracji, za podstawę oceny przyjęto radzieckie normatywy higieniczne z dnie 13 V 1966 r. (50), w których wielkością normatywną Jest prędkość drgań w funkcji częstotliwości. Dopuszczalne wartości tego parametru w środkowych częstotliwościach oktawowych odpowiadają również normie GOST 17770-72.

Wykonane pomiary prędkości drgań na określonych stanowiskach pracy wykazały wg analizy widmowej duży stopień zróżnicowania badanych grup pod względem narażenia na drgania mechaniczne. Odnosi się to również do osób wykonujących pracę o podobnym charakterze (szlifierze). Na różnice te wpływa przede wszystkim odmienny rodzaj obsługiwanych narzędzi i obrabianych detali oraz różny sposób wykonywania pracy. Szlifowanie np. drobnych elementów wymaga stosowania dużego docisku do tarcz szlifierskich i wyklucza możliwość używania rękawic ochronnych. Detale o większej masie jeszcze bardziej dynamicznie 1 statycznie obciążają kończyny górne; stanowi to dodatkowy niekorzystny czynnik narażenia. Większość badanych szlifierzywykonywała obróbkę drobnych detali (klucze samochodowe, noże, nożyczki, części do pomp), natomiast oczyszczaniu poddawane były znacznie większe elementy o ciężarze od kilku do kilkomatu kg. Wzmożona napięcie statyczne mięśni związane było również z wykonywaniem prac wymagających posługiwania się ciężkimi ręcznymi narzędziami (piły motorowe, ubijaki pneumatyczne).

Przy ocenie ryzyka zawodowego należy brać pod uwagę nie tylko charakterystykę fizyczną wibracji, rodzaj narzędzi i sposób wykonywania pracy.Skutki biologiczne zależą również w dużym stopniu od tego czy ekspozycja ma charakter stały, czy przerywany. W akordowym systemie zatrudnienia oraz wykonywaniu pracy w godzinach nadliczbowych efektywne dzienne narażenie na wibrację może przekraczać 7 godzin. Sytuacja taka miała miejsce przede wszystkim w Zakładach Metalowych w Radomiu, w mniejszym stopniu w Pomorskiej Odlewni i Emaliami w Grudziądzu. W pozostałych grupach zawodowych dzienny czas narażenia określano na 3 do 4 godzin.