396945280

Typowe stężenia standardu wewnętrznego to 0,5-1 mg/dm³dla próbek wody, 50 -100 mg/kg dla próbek roślinnych ok. 500 mg/kg dla próbek gleby.

Kalibracja polega na wyznaczeniu czułości względnych poszczególnych pierwiastków. Czułość danego pierwiastka definiowana jest jako stosunek liczby zliczeń pod pikiem netto do stężenia tego pierwiastka. Czułością względną jest stosunek czułości danego pierwiastka do czułości standardu wewnętrznego. Roztwory kalibracyjne są mieszaniną różnych pierwiastków dobranych tak, aby uniknąć nakładania się ich linii fluorescencyjnych i tak, aby pokryły cały zakres pomiarowy. Wyznaczenie krzywej kalibracji opiera się na równaniu.

Nj/Cj

(6)

_!-Ł*S.

Gdzie:

Nj - pole powierzchni piku linii charakterystycznej j-go pierwiastka

Nj_s - pole powierzchni piku linii charakterystycznej pierwiastka referencyjnego (standardu wewnętrznego),

Cj- stężenie j-go pierwiastka oraz Cj_s stężenie pierwiastka referencyjnego,

Sj - czułość j-go pierwiastka.

Analiza ilościowa z dodatkiem standardu wewnętrznego opiera się na prostym równaniu:

N_x/S_x

N_is/S_is

*C;„

(7)

Gdzie:

N_x - pole powierzchni piku linii charakterystycznej oznaczanego pierwiastka oraz S_x - jego czułość wyznaczona w kalibracji,

Nj_s - pole powierzchni piku linii charakterystycznej standardu wewnętrznego oraz Sj_s - jego czułość wyznaczona w kalibracji,

Cj_S- stężenie standardu wewnętrznego [2].

19