414223844

długo, bez pojawienia się rys zmęczeniowych i zniszczenia materiału. W praktyce przyjmuje się, że wytrzymałość ta osiągnięta jest już po przekroczeniu umownej granicznej liczby cykli N_g. Ta liczba cykli zwana potocznie bazą, wynosi przykładowo dla stali N_c = 10⁷ cykli, a dla metali nieżelaznych N_G = 10⁸ cykli. Wytrzymałość zmęczeniową nieograniczoną Zc wyznacza się najczęściej dla cykli wahadłowych, rzadziej dla odzerowo tętniących. Rodzaj obciążenia zapisuje się jako wskaźnik wytrzymałości zmęczeniowej nieograniczonej i tak wytrzymałość zmęczeniową nieograniczoną przy wahadłowym zginaniu oznacza się jako Zg₀, przy odzerowo tętniącym zginaniu Zgj, odpowiednio przy skręcaniu będzie Zs₀ i Zy. Nie może być jednak wahadłowego rozciągania czy wahadłowego ściskania, może być wyłącznie wahadłowe rozciąganie-ściskanie, a wytrzymałość zmęczeniową nieograniczoną dla tego cyklu zapisuje się jako Zc- Mamy natomiast wytrzymałość zmęczeniową nieograniczoną przy odzerowo tętniącym rozciąganiu Zj i ściskaniu Zcj.

Do wyznaczenia wytrzymałości zmęczeniowej nieograniczonej metodą klasyczną -wykonania wykresu Wóhlera - potrzeba minimum 10 identycznych próbek. Próbki doprowadza się do zniszczenia, zmieniając <r_a dla ustalonej wartości £T_m. Pierwszą próbkę obciążamy tak, aby naprężenie <7_max wynosiło ok. 0,67 ■ R_m. Obciążenie następnych dobieramy w ten sposób, aby a_a było za każdym razem mniejsze o 20 -s- 40 MPa. Każdej wartości cr_a odpowiada liczba cykli niszczących N_a. Zmniejszając naprężenia <r_a otrzymuje się coraz większe liczby cykli niszczących. Na podstawie otrzymanych doświadczalnie wartości <7_a i N buduje się wykres w prostokątnym układzie współrzędnych cr_a - N, jak to jest przedstawione na rysunku 13.3.

Rys. 13.3. Wykres Wóhlera w układzie er_a - N

Otrzymana krzywa nosi nazwę wykresu zmęczeniowego lub krzywej Wóhlera. W układzie współrzędnych <x_a - log N wykres zmęczeniowy jest liniąłamaną, jak to jest przedstawione na rys. 13.4.