4506813199

ponad nią. Trzeba zmodyfikować plan: dopchnąć do drzwi jedną z wysokich skrzynek znajdujących się również w pokoju R70 i za jej pośrednictwem usunąć niższą skrzynkę. Tu kolejna, nieprzewidziana trudność: jedna z wysokich skrzynek ma szorstką powierzchnię i nie daje się przesunąć. Jazon musi zatem 1) znaleźć skrzynkę z gładką powierzchnią, 2) dopchnąć ją do niższej skrzynki, 3) odsunąć obie od drzwi i przejść przez nie. Jeśli program właściwie ustali kolejność czynności i robot wybierze optymalną drogę, to może zmieścić się w 60—70 ergach. Każdy błąd powoduje nową utratę energii i granicę dozwolonych 100 ergów łatwo przekroczyć. Ale Jazon postępuje bezbłędnie wydatkując w pierwszym eksperymencie 92, 95 ergów i pozostałe 7 ergów gotów jest przekazać telewizji propagującej oszczędność w zużyciu energii.

Twórcy Jazona zdefiniowali przy sposobności siedem typów otoczenia, w których mogą działać inteligentne roboty, i uszeregowali je według stopnia trudności:

1)    Środowisko sterylne — najdogodniejsze dla maszyn, precyzyjne z matematycznego punktu widzenia; żadnych kontaktów ze światem rzeczywistym.

2)    Środowisko czyste — dane wyjściowe pochodzą ze świata rzeczywistego, ale są wysoce spreparowane — np. obiekty pomalowane soczystymi kolorami, co ułatwia maszynie ich identyfikację.

3)    Środowisko pasywne — typowe wnętrze, np. biuro, ale bez ludzi, a także pozbawione przewiewu i cienia, wprowadzających zmiany w oświetleniu.

4)    Środowisko aktywne — typowe otoczenie zewnętrzne, a więc plener, drzewa, niebo itp., bez ludzi jednak i bez zwierząt.

5)    Środowisko życzliwe — środowisko aktyw-

114