4531591108

Główne ograniczenia w aktywności innowacyjnej polskich przedsiębiorstw przemysłu drzewnego to:

a)    trudności na rynku surowca drzewnego, gdzie dominuje brak zrozumienia potrzeb tego przemysłu ze strony głównego producenta i dysponenta zasobów leśnych,

b)    zła infrastruktura w obszarze pozyskania i transportu drewna z lasu do tartaku,

c)    bariery legislacyjne,

d)    bariery ekonomiczne (zbyt wysokie koszty innowacji, niedostatek własnego kapitału, niekorzystne warunki przy zaciąganiu kredytów),

e)    brak przejrzystej, proinnowacyjnej polityki państwa.

Do listy tych ograniczeń można zaliczyć także, brak zaufania właścicieli firm przetwarzających surowiec drzewny do rodzimych jednostek badawczo-rozwojowych nakładający się na złą, utrwalaną wieloletnim niedoinwestowaniem, kondycję polskiej nauki.

Poziom konsumpcji drewna w Polsce należy do najniższych w Europie. W przeliczeniu na jednego mieszkańca zużywamy drewna dziesięciokrotnie mniej niż Finowi, czterokrotnie mniej niż Szwedzi i dwukrotnie mniej niż Niemcy. Jeszcze w latach 80-tych ubiegłego stulecia, zużycie wyrobów drzewnych, w przeliczeniu na jednego, statystycznego Polaka sięgało 0,18m³/rok, a na początku nowego wieku, spadło do poziomu 0,07m³/rok. Potencjalne możliwości zużycia surowca drewna przez społeczeństwo naszego kraju są znacznie większe bo w przeliczeniu na jednego obywatela sięgające: 0,4m³/rok. Jest to wartość zbliżona do europejskiej średniej (rys. 3).

15