4645771680

98

Z ŻYCIA

ze strony bibliotekarzy ekspertów, praktyków, teoretyków. UNESCO zamierza zorganizować na ten temat pięciodniową konferencję w kwietniu 1966.

Komisja kształcenia zawodowego zorganizowała pod przewodnictwem M. Piąuard (Francja) roboczą konferencję z udziałem ekspertów z Francji, Anglii, Austrii, NRF, Hiszpanii, Włoch, Czechosłowacji, Bułgarii i Polski na temat wymagań kwalifikacyjnych, programów szkoleniowych, stopni i stanowisk bibliotekarskich w różnych krajach świata. Po zebraniu jeszcze materiału ze Związku Radzieckiego i NRD, Komisja zamierza podjąć studium komparatystyczne na temat wykształcenia i statusu bibliotekarza.

Komisja mechanizacji odbyła posiedzenie z referatem dra Pfluga (który został wybrany na jej przewodniczącego) o automatyzacji wprowadzanej ostatnio w bibliotece nowego uniwersytetu w Bochum (NRF). Jest to mechanizacja oparta na systemie sprzężonych przyrządów do obliczeń. W dyskusji obok głosów nadziei związanych z rozwojem mechanizacji dały się słyszeć również głosy krytyczne zalecające ostrożność w stosowaniu automatyzacji i podważające celowość używania przyrządów obliczeniowych do wszystkich czynności bibliotecznych.

Na krótkie posiedzenie zebrała się nowoutworzona Komisja bibliograficzna (przewodniczący dr Szunkow, ZSRR). Wobec nieobecności dra Szunkowa, Komisji przewodniczył Sir Frank, a plan jej działalności odczytał jeden z delegatów radzieckich. Komisja zamierza zająć się: a) teoretycznymi problemami bibliografii, b) realizacją międzynarodowych prac nad bibliografią, c) nawiązaniem współpracy z innymi organizacjami zainteresowanymi bibliografią. Przewodniczący Sir Frank uznał współpracę z FID za bardzo pożądaną i zwrócił się do kolegów radzieckich z prośbą o opracowanie szczegółowego planu dzałalności Komisji dla rozesłania go członkom IFLA.

Zamknięcie Sesji odbyło się 20 VIII 1965 r. odczytaniem i przyjęciem wniosków oraz ogłoszeniem komunikatów Zarządu. Przyjęto zaproponowane przez Biuro zmiany warunków konkursu nagrody Sevensma: kwota pieniężna została podniesiona do 1 500 fr. szw., wiek do lat 40, okres opracowania rozprawy konkursowej do 3 lat, obok francuskiego i angielskiego dopuszczono niemiecki, rosyjski, hiszpański i włoski. Temat konkursowy jeszcze ostatecznie nie sprecyzowany będzie dotyczył nowej roli biblioteki uniwersyteckiej. Przyjęto zaproszenie Stowarzyszenia Holenderskiego odbycia przyszłej Sesji w Hadze (Sche-veningen) 12 września 1966 r. Zaproponowany przez skarbnika nowy system składek członkowskich spotkał się z poważną krytyką, wobec czego będzie przedmiotem ponownej analizy.

Jak z tego pobieżnego sprawozdania wynika, Sesja była bardzo pracowita, a każdą wolną chwilę wypełniały odwiedziny miejscowych bibliotek. Nie było oczywiście mowy o szczegółowym zwiedzaniu. Na pierwszy rzut oka uderza każdego obserwatora panujący w nich ład i spokój, wysoki stopień sprawności organizacyjnej przy nielicznym, lecz wysokokwalifikowanym i bardzo dobrze płatnym personelu. Wśród bibliotek fińskich znajduje się jedna, której warto poświęcić obszerniejsze omówienie — to Biblioteka Studencka, niezależna od Biblioteki Uniwersyteckiej, założona (w 1858 r.) i prowadzona przez Zrzeszenie Studentów Uniwersytetu w Helsinkach, korzystająca w 50% z pomocy rządu. Jest to — jak się zdaje — jedyna tego typu biblioteka.

W godzinach wieczorowych uczestnicy Sesji spotykali się na rozmaitych przyjęciach towarzyskich, organizowanych przez gościnnych kolegów fińskich. Ostatniego dnia w sobotę zorganizowano wycieczkę do Turku (Abo), najstarszego uniwersyteckiego miasta Finlandii.

B-ka Uniwer. w Łodzi    Helena Więckowska