4962385708

VI SYMPOZJUM NAUKOWO-TECHNICZNE REOLOGIA W TECHNOLOGII BETONU

Zbigniew Giergiczny¹

CEMENT A WYMAGANIA NORMY BETONOWEJ PN-EN 206-1

1. Wprowadzenie

Cement stanowi podstawowy materiał wiążący stosowany w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych. W całej Europie, w tym także i w Polsce, cementy dzieli się zgodnie z wytycznymi Komitetu Technicznego 51 Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN/TC 51) na dwie grupy:

•    cementy powszechnego użytku - bez szczególnych cech użytkowych,

•    cementy specjalne - wykazujące takie cechy użytkowe, na podstawie których można cement zakwalifikować jako cement do specjalnego zastosowania.

Cementów powszechnego użytku dotyczą normy europejskie EN 197-1 i EN 197-2. Normy te zostały ustanowione przez Polski Komitet Normalizacyjny w maju 2002r. jako obowiązujące w Polsce. Norma PN-EN 197-1 [1] definiuje i podaje wy magania dotyczące 27 odrębnych wyrobów - cementów powszechnego użytku i ich składników.

Natomiast druga część normy EN 197-2 [2] określa system oceny zgodności cementów z odpowiadającymi im normami, obejmujący certyfikacje zgodności przez jednostkę certyfikującą.

Norma PN-EN 197-1 nie zawiera w swojej treści żadnych wymagań dla cementów specjalnych.

Taki stan rzeczy spowodował podjęcie przez Komitet Techniczny nr 196 Polskiego Komitetu Normalizacyjnego prac zmierzających do opracowania projektu normy na cementy specjalne PN-B-19707 [3], Przy opracowaniu normy wykorzystano założenia do projektów norm europejskich dotyczących cementów specjalnych opracowanych przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) oraz niemiecką normę DIN 1164:2000 [4], a także polskie doświadczenia z produkcji i stosowania cementów zawierających popioły lotne krzemionkowe i granulowane żużle hutnicze.

W niniejszym artykule szczególną uwagę zwrócono na dobór cementu do betonu, w tym na te właściwości cementu, które mogą pomóc w realizacji obiektów budowlanych zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 206-1 [5],

5

1

dr inż., Górażdże Cement S.A.