4989292156

Pod koniec wczesnego triasu wody morskie wdarły się na teren Francji, Niemiec i objęły polski niż a w obrzeżających obszarach lądowych zapanował wilgotny klimat.

Pod koniec środkowego triasu morze zaczęło się kurczyć i wysładzać. Jego miejsce zajęło w końcu ogromne bagienne rozlewisko przeradzające się w wielkie słodkowodne jezioro. Wtedy więc dzisiejsza Opolszczyzna była brzegiem wielkiego jeziora, którego drugi kraniec znajdował się gdzieś pod Olsztynem . W strefie brzegowej formowały się rozległe delty rzek. Zdaniem geologów ujście jednej z rzek miało znajdować się w bezpośredniej bliskości Krasiejowa. Rzeka nanosiła szczątki martwych zwierząt i akumulowała je w jeziorzysku. Przykryte szczelnie iłem bardzo dobrze zachowały się do dnia dzisiejszego.

W dolnej warstwie, która mogła być dnem zbiornika wodnego dominują kości zwierząt wodnych: metopozaurów, fitozaurów, cyklotozaurów, zaś w górnym poziomie, który mógł być brzegiem zbiornika - skamieniałości zwierząt lądowych: aetozaurów. W warstwie tej odkryto również fragmenty szkieletów najstarszego roślinożernego przedstawiciela linii genealogicznej dinozaurów i najstarszego pradinozaura w Europie o nazwie Silesaurus opolensis (Dzik 2003).

Występują tu również fragmenty roślin, m.in. fragmenty pni czy odcisk ulistnionych gałązek. Odkryto tutaj również łuskę nasienną rośliny podobnej do wolcji, która należy do wymarłej grupy roślin nagonasiennych. Na podstawie badań paleontologicznych można odtworzyć warunki środowiskowe, jakie panowały na terenie Krasiejowa w późnym triasie.