5167289342

LUBUSKA DROGA IZO UNIWERSYTETU 167

cia wykładowców twierdzi, iż praca w punktach konsultacyjnych stanowi dla nich, ze względu na dojazdy i związane z nimi wysiłki, duże obciążenie i że podjęli się jej kosztem własnej pracy naukowej lub wypoczynku.

Zakończenie

Zadaniem niniejszej relacji było przedstawienie w⁷ oparciu o szeroki wachlarz materiałów⁷, problemów⁷ wyższego szkolnictwa w⁷ województwie, nie posiadającym w^r okresie studium, ani jednej stałej uczelni. Społeczność i władze badanego terenu usilnie starały się o jej uzyskanie i rozwijały w⁷ tym celu zarówno akcję propagandow⁷o-organizacyjną jak i namiastki uczelni w⁷ formie punktów⁷ konsultacyjnych studiów⁷ zaocznych. Analiza materiału pozwoliła ustalić szereg wmiosków. Oto, zdaniem piszącego, najistotniejsze:

1.    Zainteresowanie problemami wyższych szkół jest dziś w Polsce powszechne, w⁷ szczególności utrw⁷ala się przekonanie, iż posiadanie wyższych szkół jest koniecznym atrybutem miasta wojewódzkiego oraz jednym z warunków⁷ normalnego rczw^;oju gospodarczego, społecznego i kulturalnego każdego regionu. Nie ma zorganizowanej grupy społecznej, która nie byłaby zainteresowana w powstawaniu i rozwijaniu szkolnictwa wyższego, bo-wiem jego absolwentów potrzebuje przemysł i administracja, szkolnictwo i rolnictwo, organizacje spełczne i zwdązki twórcze,

2.    Szczególnie zainteresowany problemami szkolnictwa wyższego jest, szeroko rozumiany, aktyw⁷ społeczny. Działa on w tym wypadku nie tylko w imieniu ogólnych interesów i perspektyw⁷ rozw⁷oju własnego regionu, stwarzania szans młodemu pokoleniu ale zabiega wokół realizacji własnych celów ponieważ aktyw sam intensywmie korzysta ze studiów, zdobywa dyplomy, opiera się w sw⁷ej działalności o pomoc uczelni i jej kadr, a ponadto chce kształcić swe własne dzieci.

3.    Studia zaoczne to druga droga do dyplomu, z której korzysta spora liczba osób. Jest ona dłuższa, trudniejsza ale posiada swe prawidłowości. Studenci stacjonarni są młodsi, wychodzą z normalnych liceów, często są mało wytrwali, zmieniają kierunki studiów, wykazują dostateczne zdolności aby przejść przez sieć egzaminów wstępnych. Studenci zdobywający wiedzę trybem zaocznym są zazwyczaj absolwentami różnego typu szkół zawodowych, pochodzą z klas fizycznie pracujących, mają ograniczone środki materialne, pochodzą z małych prowincjonalnych miejscowości, a trudne w⁷arunki nauki wpływ⁷ają na obniżenie efektów⁷ studiów. Ponadto charakteryzują ich takie cechy jak: wytrwałość i ambicja do utrzymania zdobytego stanowiska albo awansu, polepszenia swego bytu, zaspokojenia potrzeby społecznego poważania. Popiera ich w decyzjach rodzina, często współmałżonek — nauczyciel. Studia wymagające nieraz ogromnego wysiłku, stają się możliw⁷e dopiero wtedy gdy w⁷ pobliżu znajdzie się pomoc, choćby w⁷ osobie drugiego studiującego, a już bardzo znaczna w przypadku punktu konsultacyjnego. Opinia społeczna twierdzi, iż zdobyty tą drogą dyplom w⁷ pełni zaspokaja potrzeby życia praktycznego w zakładach i instytucjach pracy.

4.    W organizacji studiów⁷ zaocznych kluczowym i dotychczas nierozwiązanym problemem jest dostarczenie studiującym kompletów podręczników. Od