5409391497

Krajowe doświadczenia z realizacji projektów partnerstwa publiczno-prywatnego 63

aktywów, odpowiedzialność za funkcjonowanie przedsięwzięcia, organizacja źródeł finansowania i kosztów eksploatacji oraz zarządzanie projektem należą do strony prywatnej, przy czym wynagrodzenie dla partnera prywatnego stanowi koszt sektora publicznego. Z prawnego punktu widzenia partnerstwo publiczno--prywatne polega na powierzeniu podmiotowi prywatnemu zadań publicznych i jednoczesnym zachowaniu przez podmiot publiczny odpowiedzialności publicznoprawnej za ich realizację [K. Brzozowska 2010, s. 29 i nast.].

Współpraca dwóch podmiotów z sektora prywatnego i publicznego ma na celu osiągnięcie istotnych korzyści, do których należą:

■    zaangażowanie prywatnego kapitału, co pozwala na realizację zadań wykraczających poza budżet publiczny,

■    zwiększenie konkurencyjności na rynkach do tej pory monopolistycznych,

•    zaangażowanie sektora prywatnego w niezagospodarowane obszary ry nku,

■    wprowadzenie know-how sektora prywatnego w sferę realizacji zadań publicznych,

■    wzrost efektywności i jakości zadań publicznych poprzez poddanie ich warunkom rynkowym,

■    alokacja ryzyka przedsięwzięcia pomiędzy sektory.

Istotą partnerstwa publiczno-prywatnego jest metoda realizacji zadania, w której formalnie to sektor publiczny dokonuje inwestycji, jednak poprzez uczestnictwo podmiotów prywatnych pozyskiwany jest dodatkowy kapitał, nowoczesne technologie oraz wiedzę i doświadczenie, w zamian za długoterminową możliwość zarządzania inwestycją tak, aby przy niosła ona jak największe korzy ści. Sektor prywatny stanowi swoistą siłę napędową projektu, natomiast rola sektora publicznego poprzez zachowanie władztwa administracyjnego sprowadza się do wspierania go poprzez szereg regulacji [A. Jachowicz 2015, s. 44 i nast.].

Współpraca w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego może przybrać formę trzech rodzajów projektów [K. Brzozowska 2010, s. 37]:

■    usługi na rzecz sektora publicznego jako nabywcy i użytkownika, gdzie sektor prywatny ponosi odpowiedzialność za finansowanie przedsięwzięcia oraz jej realizację, natomiast sektor publiczny odpowiada za eksploatację projektu,

■    projekty samofinansujące się, gdzie sektor prywatny odpowiada za całość inwestycji, również za eksploatację, a w zamian za świadczone usługi pobiera opłaty,

•    przedsięwzięcia wspólne, polegające na solidarnym dostarczaniu wkładów kapitałowych i rzeczowych przez oba sektory'.

Podstawą sukcesu partnerstwa publiczno-prywatnego jest zdefiniowanie ról podmiotów uczestniczących oraz ustalenie dominującej strony w strukturze zarządzania przedsięwzięciem, a także podział odpowiedzialności finansowej i określenie przewidywanych korzyści. Jednakże współpraca tego typu może nieść za sobą również szereg zagrożeń, do których można zaliczyć ograniczenie wpływu organów publicznych na wybór przedmiotu inwestycji, wysokie koszty przygotowania projektu czy brak możliwości zarządzania projektem przez sektor publiczny na czas trwania umowy. Wadami PPP również są ograniczone możliwości zmiany warunków umowy z uwagi na jej dlugoterminowość, a co za tym idzie możliwość wzrostu opłat za możliwość korzystania z elementów infrastruktury w ramach zasady swobody ustalania cen przez sektor prywatny. Należy za-