544443566

Zdanie pracowników poszczególnych jednostek organizacyjnych od zawsze ma taki sam ciężar gatunkowy, a wspólne decyzje pozwalają na szybkie rozwiązywanie nawet bardzo skomplikowanych problemów toksykologicznych.

Podczas dyżuru lekarskiego bezpośrednia obecność toksykologa analityka w chwili badania wstępnego zatrutego jest niezwykle pomocna we właściwym ukierunkowaniu rodzaju badań toksykologicznych.

Nowoczesny ośrodek toksykologii klinicznej, aby mógł spełniać w zadawalający sposób stojące przed nim zadania dotyczące zatruć ostrych, przewlekłych, zbiorowych czy katastrof chemicznych, musi działać w nowocześnie wyposażonym wieloprofilowym szpitalu. Pozwala to na wysoki poziom usług toksykologicznych, a jednocześnie znacznie obniża ich koszty.

Istnieje jeszcze jeden warunek pozwalający na prawidłową pracę ośrodka. Zatrudniony w nim personel musi składać się z osób o różnych specjalnościach lekarskich i z innych dziedzin medycznych - np. w krakowskim ośrodku zatrudnieni są lekarze toksykolodzy, interniści, specjaliści z zakresu medycyny pracy, anestezjolodzy, psychiatrzy, psycholodzy oraz specjaliści z zakresu informacji i analizy toksykologicznej.

Jedynie stała, codzienna współpraca i wspólna odpowiedzialność za losy poszczególnego pacjenta czy objętej opieką populacji tworzą odpowiednio wykształcony zespół, który w sposób prawidłowy potrafi rozwiązywać złożone problemy toksykologii klinicznej. Jednym z największych osiągnięć szkoleniowych Kliniki Toksykologii był fakt, że w ramach zatrudnienia w klinice etatowi pracownicy, po spełnieniu odpowiednich wymogów, uzyskiwali specjalizację z zakresu psychiatrii, kardiologii, gastroenterologii, medycyny pracy, psychologii klinicznej i analityki medycznej. Oczywiście uzyskiwali oni uprzednio specjalizację z zakresu toksykologii klinicznej. Ta pozorna rozrzutność procentowała bardzo szybko w postaci właściwego postępowania z chorym zatrutym. Doświadczenie przekonało nas, że przedstawiciele rozmaitych dyscyplin medycznych nie chcą zrozumieć specyfiki postępowania diagnostycznego i leczniczego w ostrych zatruciach, która zasadniczo różni się od wykonywanych przez nich (w ramach ich specjalności) działań.

Bardzo ważnym elementem działalności regionalnego ośrodka toksykologicznego jest możliwość aktywnego kreowania i nadzorowania w terenie swojej działalności właściwej - „polityki toksykologicznej”, głównie w zakresie diagnostyki, orzecznictwa i specyficznej terapii. Z tego względu pierwszym krokiem koniecznym do zrealizowania zadań z zakresu toksykologii klinicznej było opracowanie i wdrożenie przez zespół krakowskiej Kliniki Toksykologii przepisów pozwalających na zdobywanie specjalizacji z zakresu toksykologii klinicznej. Proces ten rozpoczął się w 1997 roku i trwa do chwili obecnej. W tym okresie specjalizację z zakresu toksykologii klinicznej uzyskało wielu lekarzy; należy podkreślić, że miejscem egzaminu specjalizacyjnego od wielu lat była Klinika Toksykologii UJCM w Krakowie. W Krakowie organizowano też egzaminy z zakresu klinicznej analityki toksykologicznej. Pozwoliło to niewątpliwie na dalsze pogłębianie współpracy pomiędzy toksykologami klinicznymi i analitykami.

Dzięki doskonałej współpracy z ośrodkami pediatrycznymi, prowadzącymi leczenie zatruć u dzieci, udało się osiągnąć w pełni satysfakcjonujące rozwiązania. W Krakowie standardem jest leczenie dzieci po uprzedniej informacji toksykologicznej i wykonaniu badań toksykologicznych w pracowni toksykologicznej kliniki.