5484453708

220

INFORMACJE Z KRAJU I ZE ŚWIATA

ph;c Inąuirer, Boston Globe, Miami Herald oraz St. Petersburg Times na dziesiątym miejscu. New York Times wiódł prym w każdym głosowaniu, począwszy od* pierwszego w 1960 roku i był wymieniany na czołowych pozycjach aż przez n.5°/o głosujących. (Action 1983 nr 82 s. 8)

ZIMBABWE. Rozgłośnia „Radio II” zaczęła nadawać wiadomości, poranne w głównych językach miejscowych, shona i ndebele. (NDP 1983 nr ll s. 19) pd

ROZPOWSZECHNIANIE

MIĘDZYNARODOWE. Jak stwierdza londyński International Institute of Communications, na przełomie lat 1983/1984 liczba aparatów wideofonicznych winna przekroczyć 40 min (rok wcześniej było ich 25 min). Najwięcej, bo ok. 9 min, było w USA. lecz w przeliczeniu na gospodarstwa domowe przodował Kuwejt, gdzie 92% (500 tys.) gospodarstw posiadało wideo, podczas gdy w USA nieco ponad 10%. Dalsze miejsca zajmowały Japonia — ponad 7.5 min, W. Brytania — ok. 6 min. i RFN — 4 min. (NZZ 3 XI 1983 s. 43) pd

AUSTRIA. Drukuje się tu 18 dzienników w ogólnym nakładzie 2 min 633 tys. 120 f.gz., z czego więcej niż połowa przypada na wiedeńskie bulwarówki: Neue Kronen Zeitung i Kurier. Pierwszy ma w dni powszednie ponad 880 tys. egz. nakładu, w soboty — ponad 1 min. a w niedziele — nawet 1 min 400 tys. egz. Kurier ma ponad 400 tys. w dni powszednie, w soboty — przekracza 630 tys. egz.. w niedziele — niespełna 700 tys. egz. Arbeiter Zei-iurij wychodzi w codziennym nakładzie tylko 75 tys. 900 egz., w soboty — 80 tys. egz. Dziennik KP Austrii Volksstimme ma 42 tys. 900 egz., wydanie niedzielne — niecałe 80 tvs. egz. Wśród tygodników najwyższy nakład ma Profil — 72 tys. 380 egz.. ’Ekstrablatt — 45 tys., Die Furche

14    tys. 400. Wszystkie redaguje się i drukuje w Wiedniu. (Nooinaf 1983 nr 3 s. 28) dkn

BOTSWANA. Od 1982 ukazuje się Daily News — wydawana przez ministerstwo spraw wewnętrznych — jedyna gazeta w Botswanie. Wydawana jest w objętości 4 stron (w czwartki 8 stron) w nakładzie

15    tys. egz. w języku angielskim i 8 tys. egz. w języku miejscowym. Koszty związane z jej wydawaniem ponosi rząd i jest rozprowadzana bezpłatnie. Początkowo ukazywała się jedynie w dniach pracy, obecnie ma też wydania weekendowe. (NL 1983 nr 21 s. 4) tl

INDIE. Wg oficjalnych danych z ogólnej liczby blisko 51 min egz. prawie 27% gazet drukuje się w jęz. hindu. 20% w angielskim. w jęz. południowoindyjskich tani il — 5 min egz., malajalam — 4 min cez. Największe nakłady wśród dzienników mają: bengalska Anandbazar patri-ka — 427 tys. egz. i w hindu Nav Bhat Taims — 346 tys. egz., a z anglojęzycznych Times of India — 264 tys. egz. Czasopism wychodzi blisko 19 tys. (Novinaf 1933 nr 8 s. 28) dkn

INDIE. Aktualnie telewizję może oglądać niespełna 200 min mieszkańców. Programy emituje siedem stacji głównych, m. in. w Delhi, Kalkucie, Bombaju i Madrasie, a kilkadziesiąt przekazuje je w terenie. Do r. 1935 tv będzie docierać do 70% z 700 min obywateli. Plan rządowy zakłada wydatek 680 min rupii na budowę stacji nadawczych. (Nov\nar 1933 nr 9 s. 29) dkn

ISLANDIA. W 1983 r. zniesiono — po raz pierwszy od 17 lat — zawieszenie emisji programów telewizyjnych w lipcu, co tłumaczono względami ekonomicznymi. Utrzymano natomiast czwartek jako „dzień bez tv”. (NDP 1983 rtr 9 s. 27) pd

MONGOLIA. Ukazuje się ponad 80 gazet i czasopism w łącznym nakładzie 1,5 min egz. Przeciętnie przypada 1 egzemplarz na mieszkańca. (NDP 1983 nr 11 s. 19) pd

NRD. Ukazuje się 39 dzienników w ogólnym nakładzie 8,9 min egz., tzn. na tysiąc mieszkańców przypada 530 egz. dzienników. (PN 983 nr 7 s. 45) dkn

PARAGWAJ. Na 500 tys. mieszkańców stolicy Asuncion przypada 100—150 tys. egzemplarzy dzienników, kilka studiów radiowych, dwie stacje telewizyjne: państwowa i prywatna oraz 95 tys. telewizorów. 40 tys. przypada na resztę kraju. (PN 1983 nr 7 s. 45) dkn

RFN. Z nowym rokiem 1984 w Ludwig-shafen i okolicy mieszkańcy otrzymali możność dodatkowego odbioru poprzez przewody kablowe 8 nowych kanałów telewizyjnych i 4 programów radiowych. Jednorazowy koszt podłączenia wyniósł 125 mk, ewentualna przebudowa odbiorników' mogła pochłonąć do 500 mk.

Z nowości telewizyjnych na ekranach ukazały się m. in.:    angielsko-języczny

program przekazywany z satelity komunikacyjnego ECS; studio „PKS” nadające głównie filmy fabularne i wiadomości przejmowane od redakcji Frankfurter AUgemeine Zeitung; „kooperacyjny serwis mieszkańców” (25 uczestników), podający np. materiały lokalnej służby drogowej, klubów czytelniczych i in.: kanał wypełniany programami kilkunastu organizacji i misji wyznaniowych; „Mądry kanał” oświatowy, poświęcony np. problemom języka niemieckiego; „kanał muzyczny” z rockiem, popem itp.; wreszcie „kanał otwarty”, w którym każdy obywatel może bezpłatnie debiutować jako piosenkarz, aktor mimiczny w zespole młodzieżowym czy alternatywnym klubie wideo.

Oprócz tego poczta przekazuje na tych kanałach trzecie programy telewizyjne z Frankfurtu i Monachium oraz 3 programy z sąsiadujących stacji francuskich, wieczorem — w czasie emisji reklam — dochodzą programy regionalne radiofonii połuaniowoniemieokiej (SDR) i heskiej. (Spiegel 1984 nr 2 s. 19 i n.) pd

RUMUNIA. Od września 1983 rozpoczęła emisję telewizja kolorowa. Telewidzowie mogą towarzyszyć tym pierwszym i jeszcze niedoskonałym próbom nadawanym z Bukaresztu przez 5 godzin — na kanale pierwszym. Telewizja w Rumunii bazuje na systemie PAL. Odbiorniki do odbioru koloru wytwarzane będą w kraju. (NL 1983 nr 20 s. 6) tl

SZWAJCARIA. Jak podało Funkschau, Bundesrat rozpatrzył 197 podań o zezwolenie na lokalne radio i 17 na lokalną tv. Od listopada 1983 dopuszczono na 5 lat 36 radiostacji i 7 telewizyjnych stacji lo-