5768158377

Prof. Władysław Karol WŁOSINSKI doktor honoris causa PWr

Prof. IV.K. Wlosiński

Prof. Władysław Karol Wlosiński (nr. 1931 r.) jest zw iązany z Instytutem Technologii Materiałów Elektronicznych w Warszawie i z Wydziałem Mechaniczny mTechnologicznym Politechniki Warszawskiej. W 1983 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 zwyczajnym. Jest członkiem korespondentem PAN (1994), przewodniczącym Wy działu IV Nauk Technicznych PAN (2003), doktorem hc. Politechniki Śląskiej (2005) i członkiem zagranicznym Chińskiej Akademii Nauk Technicznych (2005).

Był prodziekanem ds. nauki na Wydziale Mechanicznym Technologicznym, prorektorem ds. nauki PW (1993-1999) i dyrektorem Centrum Transfcni Technologii (1999-2003).

Reprezentuje dyscyplinę „budowa i eksploatacja maszyn”, specjalność - „spajanie materiałów ”. Opisał on szereg zjawisk ważnych ze w zględów technologicznych:

•    określił profile dyfuzji i współczynników dyfuzji manganu, żelaza i molibdenu w ceramice typu Al ,0. w pow iązaniu z wa-ninkami procesu spajania ceramiki korundowej z metalami,

•    opisał tennody namiczne reakcje zachodzące w stanie stałym przy spajaniu ceramiki korundow ej z metalami,

•    opisał zjawiska dyfuzji reakcyjnej przy spajaniu ceramiki typu Al₂0,z miedzią domieszkowaną Ti,

•    określi! (na gruncie obliczeń metodą elementów skończonych) pola rozkładu napry c la nych i przedstawił koncepcję optymalnych konstrukcji złączy ceramiczno-metalowych,

•    określił struktury' w arstw pośrednich przy spajaniu ceramiki tlenkowej i ceramiki azotkowej z metalami,

•    zaproponował redukcję naprężeń w łasnych spajanych materiałów znacznie różniących się współczynnikami rozszerzalności cieplnej (np. Cu-AI₂0,) przez zastosowanie funkcjonalnych materiałów' gradientowych (FGM).

Wypromował 26 doktorów (trzej z nich to cudzoziemcy), opiekował się 10 habilitantami. Odbył liczne staże naukowe (Anglia. Japonia. Niemcy). Jako visiling professor wykładał na Uniwersytecie Technicznym w Pekinie. Prezentował zaproszone referaty na temat spajania now oczesnych materiałów' na konferencjach w Japonii, we Włoszech, w Niemczech i w Danii.

Wyniki swych badań zawarł w pięciu monografiach oraz w ponad 150 artykułach i w patentach, z których 9 zastoso-

Jest członkiem Międzynarodowego Instytutu Nauki o Spiekaniu, Amerykańskiego Towarzystwa Spawalniczego i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, przewodniczącym RN Instytutu Technologii Materiałów Elektronicznych, członkiem RN Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach, Instytutu Metalurgii i Inżynierii Materiałowej PAN w Krakowie, Centrum Wysokich Ciśnień PAN w Warszawie i Centrum Badawczego Technologii Laserów w Kielcach. Należy' do komitetów redakcyjnych pięciu czasopism: (m.in. „International Journal of Plant Engincering and Management" i „Cliina Surface Engineer-ing Journal”).

Jest honorowym profesorem dwóch chińskich uniwersytetów (Beijing Polytcchnic University i University for Surface Engi-neering).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim (1997) i Komandorskim (2004) Orderu Odrodzenia Polski, belgijskim Krzyżem Oficerskim za zasługi na polu innowacyjności (1999) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1994). Otrzymał nagrodę MEN za książkę TheJo-iniiig ojAifoancediMaterials (2000) i medal Siemensa (2006).

Współpracuje z wydziałami PWr: Mechanicznym. Elektroniki oraz Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki PWr. Z ramienia PAN promuje krajowe badania w dziedzinie mikro- i nanotechnologii. ■

listopad-grudzień 2006 pryzmat 7