5815002239

5815002239



INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18

Arkadiusz Bieniek, Bolesław Bieniek

OBNIŻANIE SIĘ POWIERZCHNI EKSTENSYWNIE UŻYTKOWANYCH GLEB MURSZOWYCH NA TORFOWISKU „SIÓDMAK”

SUBSIDENCE OF THE SURFACE OF EXTENSIVELY UTILIZED MUCK SOILS IN THE „SIÓDMAK” PEATLAND

Wstęp

Na terytorium Polski wskaźnik zatorfienia wynosi 4,07%. Prace melioracyjne na większości gleb torfowych wpłynęły na zahamowanie procesu akumulacji materii organicznej i zapoczątkowały wiele przemian określanych procesem murszenia [Okruszko 1991, Ilnicki 2002, Lipka 2005]. W warunkach obniżonego poziomu wód gruntowych, masa torfowa przechodzi proces mineralizacji i zagęszcza się, co skutkuje obniżaniem powierzchni oraz zmniejszaniem miąższości złoża torfowego. Z upływem czasu prowadzi to do zanikania gleb torfowych i ich przekształcenia w płytkie gleby mineralno-murszo-we, a następnie w mineralne. O tempie tych zmian decyduje intensywność odwodnienia i sposób użytkowania. W warunkach łąkowego użytkowania obniżenie powierzchni wynosi 0,82 crmrok'1, a pod stałą uprawą płużną dochodzi do 1,68 cimrok'1 [Szuniewicz i in. 1998, Lipka i in. 2005].

W makroregionie Pojezierza Mazurskiego występuje ponad 8700 torfowisk, które zajmująłącznie 108 000 ha. Zatorfienie tego regionu wynosi 8,2%, jest zatem większe od przeciętnego w kraju. Szacuje się jednak, że tylko 6,3% mokradeł Pojezierza Mazurskiego zachowało swój naturalny charakter, a pozostałe, odwodnione ulegają powolnej likwidacji [Piaścik i in. 1995, Gotkiewicz i in. 1996]. W niniejszej pracy określono rozmiar osiadania wybranych powierzchni dużego torfowiska niskiego na przestrzeni minionego 20-lecia.

Materiał i metodyka badań

Badania przeprowadzono na torfowisku Siódmak (547 ha), położonym w zlewni rzeki Sawicy, na Pojezierzu Mazurskim. Obiekt ten jest płaską doliną wypełnioną torfami, na piaskach sandrowych lub złożach gytii. Rolnicze jego użytkowanie zostało zapoczątkowane w okresie międzywojennym, a w latach 1973-1982 wykonano melioracje, w celu uregulowania stosunków wodnych. Projekt odwodnienia przewidywał także nawodnienia podsią-kowe ze stałym zwierciadłem wody i odciekiem gruntowym, przy wykorzystaniu zbiornika retencyjnego i stacji pomp. Obiekt odwodniono grawitacyjnie, a inwestycji nawadniają-



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 Robert Kasperek, Mirosław Wiatkowski ROLA MELIORACJI W KSZTAŁTOWANIU
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 Alicja Krzemińska ZMIANY ODCZYNU WÓD
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 o niedoborze składników pokarmowych. Tylko korzystny rozkład opadów
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 Krzysztof Lipka, Ewelina Zając WPŁYW ZMIANY WARUNKÓW HYDROLOGICZNYCH NA
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 Szymon Szewrański, Karolina Szabla, Rafał Wawer, Romuald Żmuda OCENA
INŻYNIERIA EKOLOGICZNA NR 18 Zbigniew Wasąg OPTYMALIZACJA PROCESU OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW W OCZYSZCZALN
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 Piotr Zieliński1, Andrzej Górniak1, Marcin Bralski1-2WYKORZYSTANI
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 Dobre wyniki RHS dla wielu rzek NE Polski wynika prawdopodobnie z
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012BIBLIOGRAFIA Czemiawska-Kusza I., Szoszkiewicz K. 2007. Biologiczn
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 się temperatury wody, zmiana dominacji aktywności hetero troficzn
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 a następnie sporadycznie wysychającym, stały przepływ rzeki rozpo
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 czący udział powierzchni stanowią tereny nieprzepuszczalne dla wó
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012Tabela 1. Lokalizacja stanowisk badawczych wraz z charakterystyką
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 Wykorzystanie obu wskaźników liczbowych odniesionych do warunków
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 Koryto Białej na stanowiskach w obrębie zabudowy miejskiej jest s
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012 Stanowiska Rys. 3. Wartości przekształcenia siedliska (Habitat
Inżynieria Ekologiczna Nr 29, 2012DYSKUSJA Analizując dwa główne miarodajne wskaźniki uzyskane metod
Inżynieria Ekologiczna nr 37, maj 2014, s. 62-71 DOI: 10.12912/2081139X.17METODA OCENY SKUTECZNOŚCI
Inżynieria Ekologiczna nr 37,2014 13.    Kuś K, Gamrot B, Malicka K, Ścieranka G. Wpł

więcej podobnych podstron