5833211266

-    trzon mostka (corpus sterni),

-    wyrostek mieczykowaty (processus xipoideus).

Klatka piersiowa jest strukturą bardzo sprężystą dzięki swojej budowie (części kostne i chrzęstne) oraz licznym, ruchomym połączeniom:

-    połączenia żeber z kręgosłupem, poprzez stawy żebrowo-kręgowe,

-    połączenia żeber z mostkiem, poprzez chrząstkozrosty i stawy mostkowo-żebrowe,

-    połączenie części kostnych i chrzęstnych żeber,

-    połączenia chrząstek żebrowych z sobą, poprzez stawy międzychrząstkowe,

-    połączenia części mostka z sobą, poprzez chrząstkozrosty mostkowe.

Kończyna górna (membrum superius)

Podstawą jest obręcz barkowa (cingulum membri superioris), która składa się z parzystych obojczyków i łopatek.

Część wolna kończyny górnej składa się z :

-    odcinka bliższego - kość ramienna,

-    odcinka środkowego - kości przedramienia,

-    odcinka dalszego - kości ręki.

Kończyna górna wobec pionowej postawy człowieka służy za narząd chwytny i ma konstrukcję wybitnie dynamiczną. Koniec bliższy obojczyka jest jedynym miejscem, w którym obręcz barkowa łączy się z tułowiem - pozostałe połączenia mają charakter mięśniowy. Obręcz barkowa jest niekompletna : otwór przedni wypełnia rękojeść mostka, otwór tylny pomiędzy łopatkami pozostaje niewypełniony. Zapewnia to wybitną ruchomość obręczy w stosunku do tułowia.

Obojczyk (clavicula)

-    odgranicza szyję od klatki piersiowej,

-    część środkowa obojczyka (trzon) jest jedyną kością długą, która powstaje na podłożu błoniastym i nie ma jamy szpikowej,

-    koniec bliższy obojczyka - koniec mostkowy (extremitas sternalis),

-    koniec dalszy obojczyka - koniec barkowy (extremitas acromialis),

-    obojczyk kostnieje najwcześniej ze wszystkich kości (w końcu 6 tygodnia życia płodowego w części środkowej pojawiają się dwa punkty kostnienia).

JTB

Łopatka (scapula)