6161619536

kiloelektronowoltów. Z uwagi na niską energię, część promieniowania ołowiu 210 jest absorbowana w próbce, co powoduje niewłaściwe oszacowanie aktywności tego pierwiastka w badanym materiale. Błąd ten można skorygować stosując współczynnik określający wielkość samoabsorpcji.

Celem badań było wyznaczenie współczynnika samoabsorpcji promieniowania pochodzącego od ołowiu w próbkach środowiskowych (gleba, torf, mech, porost). Przy zastosowaniu odpowiednio wysoko aktywnego zamkniętego źródła ołowiu 210 można było ustalić ułamek promieniowania przechodzącego przez próbkę a w konsekwencji obliczyć wielkość absorpcji. Wyniki te uzależniono od objętości i gęstości badanych materiałów.

Analiza mikrostruktury i właściwości stopu specjalnego Inconel x750

M. Trzyna ¹, N. Berchenko \ S. Adamiak ², W. Bochnowski², A. Dziedzic ², J. Cebulski²

¹ Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii, Uniwersytet Rzeszowski ² Centrum Innowacji i Transferu Wiedzy Techniczno-Przyrodniczej, Uniwersytet Rzeszowski

Wdrażanie innowacyjnych technologii ma istotny wpływ na rozwój współczesnych urządzeń, co pociąga za sobą konieczność opracowania nowoczesnych materiałów i kontroli ich parametrów. Jednym z materiałów specjalnego zastosowania jest stop Inconel x750 wytworzony na bazie Ni, Fe i Cr. Ze względu na szczególne właściwości, takie jak odporność na wysokie temperatury, właściwości mechaniczne i chemiczne często wykorzystywany jest w przemyśle lotniczym do produkcji elementów silników lotniczych.

Celem referatu jest przedstawienie charakterystyki stopu Inconel x750 oraz wpływu dwóch warunków utleniania na powierzchnię materiału. W celu poznania właściwości utlenionego stopu próbki poddano analizie składu i struktury tlenków przed i po procesie wygrzewania. Charakterystykę składu przeprowadzono z użyciem spektrometru masowego TOF SIMS i mikroskopu elektronowego SEM, pomiary topografii powierzchni wykonano za pomocą mikroskopu AFM.

Badania wykazały zmianę struktury materiału i zwiększenie chropowatości. W wyniku przeprowadzenia procesu wygrzewania powstała warstwa tlenków złożona z faz stabilnych oraz niestabilnych pochodzących od głównych pierwiastków będących składnikami stopu.

Aktywność komet - analityczne i numeryczne modelowanie zjawiska Marcin Wesołowski

Centrum Innowacji i Transferu Wiedzy Techniczno-Przyrodniczej, Uniwersytet Rzeszowski

Aktywność komet może przejawiać się w bardzo różnorodny sposób. W prezentacji zostaną omówione dwa podstawowe mechanizmy świadczące o aktywności tych ciał niebieskich. Pierwszym z nich jest emisja materii z powierzchni jądra komety. Główną przyczyną tego zjawiska jest sublimacja materii kometarnej. Oszacowane zostaną także rozmiary cząstek jakie mogą być uniesione z powierzchni jądra. Lodowo - pyłowe okruchy materii kometarnej są w ten sposób transportowane do komy komety. Drugi mechanizm związany jest ze zjawiskiem wybuchu blasku. Powszechnie uważa się, że pod pojęciem „wybuchu blasku komety" kryje się nagły, nieoczekiwany wzrost jej jasności o więcej niż jedną wielkość gwiazdową. Zazwyczaj blask komety w czasie wybuchu wzrasta przeciętnie od 2 do 5 wielkości gwiazdowych, chociaż odnotowane zostały przypadki wybuchu rzędu 1-9 magnitudo.

Przedstawione mechanizmy zostaną zastosowane do modelowania aktywności komety z rodziny Jowisza.

15