604494978

Metodologia badań w pielęgniarstwie — Anna Stodolak znosić smaku roztworu chlorku potasu. Pielęgniarki stosują różne metody ukrycia złego smaku, aż znajdą sposób, który spotka się z aprobatą pacjentów. Metoda prób i błędów może dostarczać zatem praktycznych rozwiązań, ale i ona ma poważne braki. Z jednej strony jest przypadkowa i uzyskana wiedza nie podlega często rejestracji i nie może być wykorzystana później, z drugiej zaś trudno tą metodą zdobywać wiedzę odnośnie procedur wiążących się z potencjalnymi zagrożeniami dla pacjenta.

Na koniec pozostaje intuicja, czyli rodzaj wiedzy, której nie da się wyjaśnić logicznym rozumowaniem oraz wcześniejszym kształceniem. Intuicja i przeczucia odgrywają niewątpliwie pewną rolę w praktyce pielęgniarskiej jednak trudno na ich podstawie wypracować politykę opieki czy model praktyki, nie mówiąc o przeprowadzaniu badań naukowych.

3.4.    Rozumowanie logiczne.

Wiele skomplikowanych problemów można rozwiązać na drodze logicznych procesów myślowych. Rozumowanie logiczne jako metoda poznawcza łączy w sobie doświadczenie, zdolności intelektualne oraz formalne systemy myślenia i udowadniania. Rozumowanie indukcyjne jest procesem czynienia uogólnień z pojedynczych i specyficznych obserwacji. Na przykład, pielęgniarka może zaobserwować zachowania lękowe u pewnych hospitalizowanych dzieci i wysunąć przypuszczenie, iż oddzielenia dzieci od ich rodziców jest z reguły stresujące. Z drogiej strony, rozumowanie dedukcyjne jawi się jako proces wysuwania przypuszczeń co do konkretnej sytuacji na podstawie zasad ogólnych. Dla przykładu, jeśli przyjmujemy za pewnik, że u dzieci hospitalizowanych z reguły pojawia się lęk separacyjny, to i w naszym konkretnym przypadku (w danym szpitalu) u dzieci, których rodzice nie przebywają z nimi na salach mogą rozwinąć się objawy stresu.

Powyższe systemy rozumowania są użytecznymi narzędziami rozumienia i klasyfikacji zjawisk, obydwa zatem odgrywają dużą rolę w badaniach pielęgniarskich. Rozumowanie samo w sobie podlega jednak ograniczeniom, ponieważ jego jakość zależy od dokładności informacji (lub przesłanek) początkowych, zaś samo w sobie nie dostarcza dostatecznej bazy do oceny dokładności.

3.5.    Łączenie informacji.

W podejmowaniu decyzji klinicznych pracownicy służby zdrowia opierają się również na informacjach połączonych na wiele sposobów i do konkretnych celów. Na przykład, lokalne, krajowe i międzynarodowe dane statystyczne dostarczają informacji na tematy takie jak częstości wykonywania pewnych procedur (np. częstość cięć cesarskich) czy też występowania zakażeń (np. szpitalna częstość zapaleń płuc), mogą zatem służyć jako punkty odniesienia przy ustalaniu zabiegów klinicznych. Dane dotyczące kosztów - wiadomości o kosztach związanych z określonymi procedurami, polityką lub praktyką — również mogą być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji. Innymi źródłami do oceny wykonywanych praktyk i ewentualnej potrzeby zmiany są dane o poprawie jakości opieki i dotyczące ryzyka, tj. raporty o błędach leczniczych czy uszkodzeń skóry w czasie wykonywania zabiegów.

14 Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2011