6700450054

Spotkanie opłatkowe w Uniwersytecie Rolniczym im. Hugona Kołłątaja w Krakowie

Kraków, 17 grudnia 2013 r.

Poniżej prezentujemy scenariusz przygotowany przez prof. dr. hab. inż. Kazimierza Wiecha

życia Uczelni

Ks. biskup Grzegorz Ryś błogosławi chleb

Górą białe konie przeszły Trop dymiący w kłębach stanął W gwiazdach płonąc cicho trzeszczy wigilijne siano Spoza gór, czy sponad ziemi Anioł biały? Kruchy mróz Starcy w niebo pochyleni Anioł biały szopkę niósł

Profesor Kazimierz Wiech przywitał zgromadzonych fragmentem wiersza Kamila Baczyńskiego, napisanym w 1942 roku, w którym jest wiele smutku tamtych czasów, ale i nadziei, bo takie są nasze Święta - czasem nadziei, oczekiwania, rodzenia się, odradzania...

1 znowu jesteśmy razem, ci sami, a może inni - bo nieco starsi, bo dojrzalsi I znowu popłynie kolęda, ta sama,

lecz z serca.

Witam Państwa, zawsze tak samo serdecznie, znowu minął rok, dla każdego jednakowo ważny. Dla jednego pełen sukcesów, spełnionych oczekiwań, marzeń, dla innych pełen smutku, może osobistych tragedii, a jeszcze dla innych przeciętny, podobny do poprzedniego.

Ale zbliżający się czas Świąt łączy nas wszystkich, jednoczy wokół choinki, szopki, staropolskich zwyczajów, ale ponad wszystko wokół stołu, chleba, opłatka, a u nas bochna chlcba, jak przed wiekami, ciągle tego samego ehleba, błogosławionego, pomnażanego, dzielonego, zabieranego do domu - dla siebie, dla innych...

Smacznyjak chleb Dobry jak chleb

Godny szacunku, gdy upadnie na ziemię, podnieś i ucałuj

Gdy wkładasz do pieca pobłogosław

Dobry jak chleb Smaczny jak chleb Lekarstwo dla ciała Pociecha dla duszy Dobry jak chleb Smaczny jak chleb lUogoshuciony

BŁOGOSŁAWIENIE CHLEBA

Ks. biskup Grzegorz Ryś - obecny po raz pierwszy wśród nas - zgodnie z tradycją pobłogosławi! chleb i skierował kilka słów do społeczności Uczelni (treść życzeń prezentujemy w ramce).

Anioł pojawił się na niebie, a zapracowani pasterze, pewnie nic tylko pasterze, przerwali codzienne zajęcia usłyszawszy dźwięk anielskich trąb, który oderwał ich od pracy, od codzienności, poszli za głosem muzyki, za blaskiem anielskich skrzydeł prowadzeni przeczuciem: oto zdarzyło się coś wielkiego, co na zawsze zmieni nasze życic, jest między nami ktoś, kto pokaże nam drogę. Czy to tylko metafora? Czy od 2000 lat głos anielskiej muzyki nic przemawia do nas w ten sam sposób - nawołując, skrzykując, chodźmy razem, bądźmy razem, zapomnijmy o troskach i smutkach dnia codziennego, przebaczajmy, niech i inni nam przebaczą.

Tu zagrały instrumenty naszego świetnego zespołu, chluby Uczelni - Zespołu Sygnalistów Myśliwskich „Hagard”.

Na wigilijny ześlij nam stół, zielone drzewko magiczne.

Niech, gdy go dotknie, słyszy gwar pszczół,