6790846366

Gmach Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej powstał w latach 1902-1904 jako siedziba dawnej Szkoły Rzemiosł Budowlanych i Wyższej Szkoły Budowy Maszyn. Jego projekt wykonał wrocławski architekt magistracki Karl Klimm na podstawie idei nakreślonej przez architekta miasta Richarda Pluddemanna.

Budynek szkoły wzniesiony pod hasłem „solidność bez przepychu", stał się wielką pomocą dydaktyczną dla przyszłych mistrzów i techników budowlanych. Przy jego realizacji użyto różnorodnych i nowoczesnych metod konstrukcyjnych i materiałów: ścian, pokryć dachów, sklepień, stropów, filarów i kolumn, schodów oraz materiałów wykończeniowych. Mimo ich dużej różnorodności, twórcom gmachu udało się zachować jednolitość dzieła o „średniowiecznej" bryle, romanizujących wnętrzach i secesyjnej dekoracji rzeźbiarskiej.

Tematyka dekoracji była związana z państwem, miastem, rzemiosłem oraz przedmiotami wykładowymi. Ornamenty inspirowane światem roślin i zwierząt, wykonane przez takich wrocławskich twórców jak rzeźbiarze Wilhelm Kiinzel i Carl Hiller oraz malarz--dekorator Hans Rumsch, miały znaczenie moraliza-torsko-dydaktyczne oraz zawierały prostą symbolikę związaną z funkcją oświatową budynku. Dekoracje elewacji frontowej mówiące o specjalności i usytuowaniu szkół w budynku, przedstawiały symbole rzemiosł związanych z budową maszyn oraz budownictwem. Nad wejściem zachodnim, prowadzącym do szkoły budowlanej, wykuto napis motywujący uczniów do pracy, na zworniku portalu w kształcie pnia sosny został wyrzeźbiony dzięcioł, a na innych dekorowanych ciosach - pisklę wśród gałązek sosnowych. We wnętrzach, na głowicach kamiennych filarów i kolumn o romańsko-secesyjnych kształtach, znajdują się stylizowane motywy z rodzimej flory i fauny: ostrożeń i sowy uszate, liście i owoce kasztanowca, kruki i dzikie róże, dziewięćsił bezło-dygowy, igły i szyszki sosny. Podobnie jak w innych współczesnych niemieckich szkołach, symbolika dekoracji miała znaczenie wychowawcze - uosabiała szlachetne cele, zalety i przywary uczniów, „kwiaty i ciernie" szkolnego życia.

Gmach Szkoły Rzemiosł Budowlanych i Wyższej Szkoły Budowy Maszyn, ze względu na bogactwo form i symboliki dekoracji należy do najwybitniejszych przykładów wrocławskiej architektury secesyjnej, a także wyjątkowych na tle architektury komunalnej - rzeczowej i funkcjonalnej. Po 1945 roku budynek ten był użytkowany przez Instytut Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego, a dwa lata później przekazany przez Zarząd Miejski Wrocławia połączonych ówcześnie Uniwersytetowi i Politechnice. W latach 1968-1970 został tu przeniesiony Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej.

(Opracowała dr inż. arch. Agnieszka Gryglewska)

^A Gmach obecnego Wydziału Architeklury PWr po 1913, folo: archiwum

4 Warsztaty Szkoła Letnia 2009, wystawa powarsztatowa Moderna Express, kuratorzy: Ł. Wojciechowski, K. Wrzosowiska,