6931258587

http ://lay er. uci. agh .edu.pl/ maglay/wrona

3.2. MOC STRAT

Moc strat P układu określa się jako P=UccIcc, gdzie U cc jest napięciem zasilającym i Icc jest prądem pobieranym ze źródła zasilania. Moc strat można określić dla dwóch stanów logicznych na wyjściu, można określić moc Pl= UccIccl (przy poziomie niskim na wyjściu) i Ph= UccIcch (przy poziomie wysokim na wyjściu).

Moc średnią przy danym okresie przełączeń T = t_W0L + Woh (patrz rys. 3.1) można w przybliżeniu określić jako:

P _ PjwOL ⁺ PhKoH

T

Jeśli okres T jest wystarczająco długi, by można pominąć wpływ skończonych czasów narastaniu i opadania zboczy. Wartość mocy strat zależy od obciążenia. Przy obciążeniu pojemnościowym prąd ładowania pojemności powoduje znaczny wzrost mocy przy wzroście częstotliwości. Czasami do zgubnej oceny układów cyfrowych stosowany jest współczynnik dobroci D, zdefiniowany jako iloczyn czasu propagacji i mocy strat

D = t_pP

Typowe zależności średniej mocy strat P pojedynczej bramki od częstotliwości przełączania f dla różnych serii układów scalonych przedstawiono na rys. 3.2. Dodatkowo uwzględniono obciążenie pojemnościowe, na które składają się pasożytnicze pojemności sterowanych układów oraz ścieżek łączących.

Rys. 3.2 Zależności średniej mocy strat Ppojedynczej bramki od częstotliwości

3.3. ODPORNOŚĆ NA ZAKŁÓCENIA

Istotnym parametrem układu scalonego jest jego odporność na zakłócenia, określona dla każdego stanu logicznego na wejściu. Wartość odporności na zakłócenia w określonym stanie na wejściu to maksymalna amplituda sygnału, która oddziałując na to wejście nie spowoduje niepożądanej zmiany stanu wyjściowego. Ze względu na czas trwania impulsów zakłócających, zakłócenia dzielimy na statyczne i dynamiczne. Zakłócenia dynamiczne to te, dla których czas trwania impul-

9