7349811160

Biblioteka AGH w Krakowie¹ w ramach programu retrokonwersji przeniosła do bazy ok. 6 tys. rekordów z lat 1992-1994 przygotowanych w systemie ISIS.

Wprowadzone dane w poszczególnych bibliotekach liczą od kilku do kilkunastu tysięcy opisów. Prace zwykle rozpoczynano po zakupieniu systemu komputerowego. Wyjątkiem jest tu Biblioteka Narodowa, której dane liczą ok. 220 tysięcy opisów bibliograficznych książek i czasopism, głównie polskich. Konferencja ujawniła pewną rozbieżność stanowisk, zwłaszcza dotyczącą wykorzystania źródeł polskich, tj. praktycznie danych bibliografii narodowej. Wydaje się, że nie było wątpliwości co do tego, że zbiory polskie muszą być opracowane w Polsce i że nie może być dla nich źródłem ani Biblioteka Kongresu, ani OCLC. Zastanawiano się nad możliwością wykorzystania opisów z bazy katalogu centralnego Biblioteki Narodowej - jest ich ok. 400 tysięcy, przy każdym opisie podane są sigla, co umożliwia wybranie opisów należących do każdej biblioteki. Trzeba jednak powiedzieć, że opisy te wymagają pewnych korekt ze strony BN, ale na pewno mogą być przydatne do wstępnego wykorzystania w bazie do obsługi wypożyczeń i przeszukiwania. We wnioskach z sesji podkreślano konieczność zorganizowanej współpracy bibliotek, aby uniknąć rozproszenia sił i środków, potrzebę powołania zespołu, który przygotowałby wykaz bibliotek, które mają już zdigitalizowane zbiory, oraz opracowałby program określający sposoby i źródła finansowania tego przedsięwzięcia. Za ostateczny cel programu uznano utworzenie centralnego katalogu, który powstałby w wyniku prowadzenia wspólnego katalogowania nabytków bieżących i zbiorów retrospektywnych. Zwracano uwagę, aby we wszelkich pracach związanych z retrokonwersją przestrzegać odpowiednich norm, zwłaszcza w zakresie przejścia z formatu MARC-BN na USMARC.

Czy spotkanie to rzeczywiście dało początek programowi retrokonwersji zbiorów bibliotecznych w Polsce? Miejmy nadzieję, że tak. Sądzę, że sytuacja powinna się wyklarować, gdy Biblioteka Narodowa wdroży system zintegrowany i rozpocznie tworzenie centralnej bazy danych bibliograficznych oraz bazy kartotek autorytatywnych, co powinno się stać na początku 1997 r.

RETROKONWERSJĄ ZBIORÓW W BIBLIOTECE NARODOWEJ

Retrokonwersją zbiorów w Bibliotece Narodowej trwa od kilku lat. Typowymi przykładami retrokonwersji są opisy książek przenoszone z wydrukowanego Przewodnika Bibliograficznego, opisy wydawnictw ciągłych z katalogu alfabetycznego czasopism i kartotek bibliograficznych. Uznajemy jednak za retrokonwersją także opracowanie, które częściowo prowadzone jest na podstawie kart katalogowych, a częściowo jest bieżącym opracowaniem zbiorów, jak np. katalog zbioru Krasińskich lub opisy wydawnictw podziemnych. Retrokonwersją w BN odbywa się metodą wprowadzania danych „z klawiatury". Do tego celu używamy systemu MAK, a dane zapisywane są w formacie MARC-BN. Jest to metoda dosyć pracochłonna, a zatem i kosztowna, jednak ograniczająca do minimum błędy. Robiliśmy próby z przejmowaniem danych z CD-ROM-ów i przenoszeniem ich pod MAK-a. Nie ma z tym większych prob-

7

1

O retrokonwersji w Bibliotece AGH mówiła J. Kosek w referacie pt. Konwersja i retrospektywne wprowadzanie danych w Bibliotece AGH. Stan obecny. Plany na przyszłość (maszyn.).