7481430602

Praktyka pisania pracy

(„...dyski często padały w poprzedniej wersji systemu...”), a terminy obce lepiej objaśnić, np. „wiarygodność systemu (ang. system integrity)”.

Doświadczenie uczy, że lepiej jest posługiwać się prostymi, krótkimi zdaniami niż nadmiernie rozbudowanymi. Powszechnie wiadomo, że lepsze są zdania chropowate, lecz treściwe niż gładkie, nie zawierające treści. Nie można jednak tego rozumieć jako zalecenie unikania zdań złożonych.

Do opisu wykonywanych czynności zazwyczaj stosuje się formę bezosobową (wykonano, określono itp.). W wypadku prowadzenia analiz, ocen itp. - można stosować formę czasu teraźniejszego (z analizy wynika, zależność ta pozwala itp ).

Przed złożeniem pracy do obrony należy koniecznie sprawdzić pisownię, aby usunąć tzw. literówki i błędy ortograficzne. Ostatnią korektę zaleca się dokonać po pewnej przerwie czasowej. Ten dystans czasu pozwoli na odzyskanie świeżości i krytycyzmu spojrzenia na całość pracy. Niestety jest to chyba najrzadziej przez dyplomantów realizowane zalecenie, bowiem regułą jest wykonywanie tej czynności w ostatniej chwili. Rzadko bowiem dyplomanci wykonują pracę z takim wyprzedzeniem, aby pozwolić sobie na przerwę pomiędzy zakończeniem pracy i jej ostateczną redakcją. W takiej sytuacji skutecznym rozwiązaniem jest zwrócenie się do innej osoby o przeczytanie tekstu i wskazanie potknięć.

Przyjmuje się powszechnie, że praca powinna być wydrukowana wyraźnie, w wersji czarno - białej. Nie należy bez powodu używać kolorów, jednak ogólna dostępność drukarek atramentowych powoduje, że obecnie coraz częściej stosuje się druk kolorowy. Zaleca się go jednak tylko do wykresów, harmonogramów i innych rysunków, gdzie użycie koloru jest rzeczywiście uzasadnione. Zwykły tekst pracy powinien być drukowany czarną czcionką, a wyróżnienia dokonywane raczej przez podkreślenie, wytłuszczenie lub kursywę, a nie przez kolor.

Warto wreszcie zwrócić uwagę dyplomantom na to, aby wydrukować pracę w dwóch egzemplarzach, bowiem uczelnia ma obowiązek zachować jeden, a przecież każdy autor chciałby zachować egzemplarz swego dzieła na pamiątkę.

113