7648595198

UBIORY PROFESORÓW I UCZNIÓW. 29

egzaminatorom, promotorom i wszelkim innym osobom w myśl ustawy o zapłatach promocyjny cli. Przysięgał wreszcie, że stopnia doktorskiego nie przyjmie w innym uniwersytecie b

Licencjatowi medycyny wolno było wykonywać prakt}?kę lekarską. Pozwolenie to wydane było w tej myśli, aby kandydatowi dać sposobność zgromadzenia sobie pieniędzy, których potrzebował na opędzenie wielkich kosztów przy promocyi doktorskiej .

Promocye doktorskie w wydziale medycznym odbywały się zazwyczaj w auli kolegium większego, wobec zgromadzonych profesorów i uczniów, z współudziałem zaproszonej publiczności. Przebieg ich był mniej więcej ten sam, co w wydziale filozoficznym. Pierwsza promocja medyczna w naszym uniwersytecie odbyła się w r. 1527 ^{1 2 3}. Była z tego powodu wielka radość. Kandydatów zwolniono od obowiązku sprawienia uczty i rozdawania rękawiczek ^:t

Zwyczaje odnoszące się do promocyj a określone ustawami z r. 1438, 1525. 1536 i innymi, przechowały się prawie w nieodmiennej formie. Ustawa z r. 1727 jest poniekąd tylko rekapitulaeyą dawnych zwyczajów.

0 ubiorach profesorów wydziału lekarskiego mało co wiemy. "W wieku XV znalazła sie w aktach rektorskich ⁴ wia-

L'    C

domość, z której nic pewnego wysnuć nie można. Z w. XVI (r. 1502) pozostał nam testament "Wojciecha z Szamotuł, obejmujący między innymi i wykaz jego ubiorów b Znajdujemy tu obok innych zdaje się świeckich ubiorów wzmiankę o tabar-

1

   Tamże, str. 47.

2

   Zob. Roczn. wydz. lek , IV, str. 33.

3

   Rękawiczki dawali kandydaci profesorom swego wydziału w XVI i następnych wiekach. W XV wieku był inny zwyczaj. Ustawa z r. 1433 żąda od doktoranda, aby każdemu z profesorów swego fakultetu podarował przy promocyi po 12 łokci sukna w najlepszym gatunku lub zamiast tego po 6 grzywien (marcas). Zob. Roczniki, I, str. 59. — Por. Kink 1. c. II, 163 i 164.

4

   Rok 1481, str. 289.

Zob. Cod. dipl. Uniy, cr. IV, str. 10.